کارهای انجام شده - همایش ها

روز یکشنبه ۲۸ بهمن‌ماه ۱۳۹۷دانشگاه بین‌المللی قزوین میزبان برگزاری همایش زنان کارآفرین، زندگی و کار بود.

در این روز با توجه به اینکه از قبل دو مثلث مهم برای برگزاری همایش وجود داشت که مثلث اول بحث علمی بود و ایجاد هماهنگی و ارتباط بین جامعه‌شناسی، روان‌شناسی و اقتصاد و مدیریت حول محور اصلی همایش، یعنی هارمونی زندگی و کار زنان کارآفرین را شامل می‌شود. مثلث اجرایی بود که پیوند بین انجمن زنان کارآفرین به‌عنوان یک نهاد از یک طرف و دانشگاه‌ها به‌عنوان جایی که فارغ‌التحصیلان آن قرار است بعدها در جامعه فعالیت اقتصادی انجام دهند را ایجاد می‌کرد و از طرف دیگر نهادهای دولتی و مشخصاً استانداری و شهرداری درگیر این موضوع شده بودند.

در آغاز مراسم ابتدا دکتر ربیعی، مدیرکل امور بانوان استانداری قزوین و دکتر زندیه، معاون پژوهشی دانشگاه قزوین به عنوان نمایندگان نهادی ذی‌ربط سخنرانی کردند. دکتر ربیعی درباره اهمیت موضوع زنان خانواده و کارآفرینی و چگونگی تأثیر اشتغال زنان در تربیت بهتر فرزندان و کمک به رشد و توسعه سخن گفت. دکتر زندیه لزوم جهت‌گیری دانشگاه به برجسته کردن نقش زنان و شرحی از تجربه زندگی شخصی خویش در کنار همسر کارآفرین خود ارائه کرد و اقدام به برگزاری این همایش را در دانشگاه قزوین اتفاق خجسته‌ای برشمرد  که می‌تواند تأثیرات مهمی داشته باشد.

در بخش دیگری از همایش، زهرا رهایی به نمایندگی از انجمن زنان کارآفرین و به‌عنوان دبیر علمی همایش، مختصری درباره انجمن و چگونگی شکل‌گیری ایده همایش بیان کرد. وی اشاره کرد که شرایط تحریم اقتصادی، اولویت کسب‌و‌کار برجسته‌تر و مهم‌تر شده و زندگی مردم را از بخش‌های دیگر غافل کرده است و باید ببینیم که چطور می‌توانیم کارآفرینی را به مثابه یک فرهنگ زندگی تبلیغ کنیم. همچنین به این موضوع اشاره شد که همان‌طور که ممکن است که هر جایگاه اجتماعی روی زندگی افراد تأثیر بگذارد ممکن است یک بانوی کارآفرین که به فعالیت اقتصادی و اجتماعی می‌پردازد نحوه تصمیم‌گیری و نحوه برخورد با مسائل و مشکلات و عبور از چالش‌هایش متفاوت باشد. نقطه قوت صحبت دبیر علمی همایش توجه به لزوم توجه به رسالت انجمن پس از همایش است که باید در قالب سمینارهای مختلف دوره‌های‌ آموزشی و نیز مقالات و نشست‌های مختلف تخصصی ترویج یابد.

در ادامه چکیده‌ای از سه نشست تخصصی علمی پیش از همایش و دستاوردهای آن ازجمله جایگزینی غنی‌سازی نقش به جای تعارض نقش در گفت‌وگوها و نیز تأثیر تحریم بر تحکیم خانواده و موفقیت شغلی فرد بیان شد و بحث‌های روان‌شناسی دستاورد نشست سوم  ازجمله اینکه فرد چطور می‌تواند خواسته‌ها و مطالبات اجتماعی خود را طرح کند و در عرصه فردی هم بتواند همچنان با واقعیت‌های موجود دست‌و‌پنجه نرم کند، مطرح شد؛ نکته‌ای که زنان کارآفرین به‌خوبی از عهده آن بر‌می‌آیند. مورد دیگری که مطرح شد این بود که خودآگاهی زنان می‌تواند به آنها در ایجاد هارمونی در زندگی کمک کند. همچنین تأکید شد که مهارت‌های لازم و آموزش ‌زنان در خصوص مدیریت ارتباطات و مدیریت زمان و مدیریت روابط بین فردی در ایجاد این هارمونی تأثیرگذارند.

همایش امسال سه محور اصلی داشت و  سه مقاله اصلی ارائه شدند که مرتبط با موضوع هارمونی زندگی و کار  بودند. مقاله اول اشاره به مطالعه تطبیقی داشت به زندگی زنان کارآفرین در ایران و کشورهای جهان و مقایسه انگیزه‌های آنها برای رفتن به سوی کارآفرینی می‌پرداخت. طبق این بررسی بیشترین انگیزه مربوط به ضرورت و نیاز بود که زنان را به سمت کارآفرینی سوق می‌داد و حرکت کردن به سمت کارآفرینی بر پایه نیاز، خودش مدلی از مدیریت کار وزندگی را ایجاد می‌کند.

مقاله دیگر درخصوص کیفیت زندگی زنان روستایی بود و اینکه چطور کارآفرینی روی زندگی زنان روستایی تأثیر می‌گذارد. ح این مقاله که دستاورد مطالعات تخصصی در یک از روستاهای استان گیلان بود قصد داشت بگوید که به‌واسطه کارآفرینی، شبکه‌سازی قوی ایجاد می‌شود که می‌تواند پشتوانه عرصه مدیریت وزندگی زنان روستا شود.

مقاله سوم درخصوص زنان کارآفرین قزوین بود که انگیزه‌های آنها را برای کارآفرینی مقایسه  می‌کرد. تمایل به داشتن جایگاه اقتصادی و درآمد مستقل، موقعیت اجتماعی مناسب، کمال طلبی و میل به پیشرفت ازجمله انگیزه‌های این زنان بود. در این تحقیق نشان داده شد  زنان کارآفرین با انگیزه تربیت فرزندان بهتر و یا داشتن خانواده بهتر وارد عرصه کار آفرینی نشده بودند و نتیجه‌گیری که از این موضوع می‌شد کرد این بود که در سپهر اندیشه زن کارآفرین در ابتدای ورود، خانواده قرار ندارد و همین موضوع بعدها ممکن است وی را دچار دوگانگی عذاب وجدان  بابت قربانی کردن فرزندان و خانواده برای کار کند و حس‌های دوگانه‌ای‌از این قبیل در زنان کارآفرین ایجاد شود. از نتایجی که می‌شد از این مقاله گرفت این بود که وقتی به انگیزه کارآفرینی در بانوان توجه می‌کنیم می بینیم که زنان کارآفرین با حضور در عرصه‌های علمی و اجتماعی می‌توانند الگوهای خوبی برای تربیت فرزندان خود باشند و یا اینکه تعریف «مادر خوب» باید در ذهنیت‌ها تغییر کند تا این دوگانگی در زنان کارآفرین کمتر شود یا از بین برود.

بخش دیگری از صحبت های همایش اختصاص داشت به تجارب زیسته زنانی در عرصه کسب‌و‌کار فعال‌اند و دو نفر از بانوان فعال آی‌تی در این مورد صحبت کردند.  فریبا مهدیون یکی از آنها بود که درباره تجربه‌اش گفت که چگونه کسب‌و‌کار فردی را تبدیل به کسب‌و‌کار خانوادگی کرده و اینکه چطور توانست خانواده‌اش را ترغیب به مشارکت در کسب‌وکارش کند. دومین نفر خانم مرادی بود که از ابتدا یک کسب‌و‌کار خانوادگی را بنا نهاد که طی آن توانسته بودند از نقاط قوت یکدیگر بهترین استفاده را بکنند و در کسب‌وکار موفق خود با مجموعه‌های اقماری مختلف همکاری کنند. وی با اعتقاد به اینکه کار باید برای زندگی باشد تجارب خود را درکوهنوردی و ورزش نیز بیان کرد. خانم حامدی نیز گرافیست و هنرمندی هستند که در تجربه وی هارمونی زندگی و کار یک واژه پویاست که در شرایط مختلف تغییر می‌کند، اما مهم احساس رضایت‌مندی است که علی‌رغم عبور از فراز و نشیب‌های گوناگون با کسب آگاهی و درایت و حمایت خانواده و تأمل در تجارب مختلف در دوره‌های گوناگون می‌توان هارمونی بر هم ریخته را دوباره برقرار کرد.

در بعدازظهر همایش یکی از زنان کارآفرین قزوین که با همسرش در زمینه ریزمغذی‌ها کار می‌کردند تجارب خود را مطرح کرد و اینکه چگونه توانستند با تکیه بر توانمندی‌هایشان بر موانع فرهنگی غلبه کنند. یکی از مقالاتی که با تجارب توأم بود مقاله خانم هاشمی بود که به موضوع موانع کارآفرینی زنان در ایران پرداخت و طبق تجارب خود چهار مانع را مطرح کرد و یک الگوی بسیار جالبی از این موضوع بود.

در بخشی دیگر دکتر تبریزی درباره خانواده سیستمی صحبت کرد و اینکه وقتی در خانواده اتفاقی می‌افتد مخصوصاً اگر زن، کارآفرین باشد کل خانواده تحت تأثیر قرار می‌گیرد و لذا درباره خانم کارآفرین متأهل را نمی‌توان جدای از خانواده نتیجه‌گیری کرد و برای هر برنامه‌ریزی که در این حوزه قابل‌تعریف است باید زن کارآفرین را در بستر همان خانواده بررسی و تعریف کرد. نگاه سیستمی به خانواده کمک می‌کند که وقتی داریم از اکوسیستم کارآفرینی صحبت می‌کنیم برای بانوان متأهل و یا در شرف ازدواج توصیه و راهکارهای مؤثرتری طرح کنیم.

در ادامه همایش دو پنل تخصصی برگزار شد که یکی به موضوع فردی و شخصی زنان کارآفرین برمی‌گشت و اینکه زنان کارآفرین چگونه تصمیم می‌گیرند، چگونه به مسائل توجه می‌کنند و چگونه در موقعیت‌های مختلف ایفای نقش می‌کنند و چگونه نقش‌هایشان را غنی‌سازی می‌کنند و یاد می‌گیرند از تجاربی که در محیط کار به دست می‌آورند در بهبود اداره خانواده استفاده کنند. یکی از جذاب‌ترین بخش‌های همایش، گفت‌وگوی مخاطبان و مطرح کردن تجارب خود و پرسش و پاسخ بود و خانم قانع‌فر هم تجربه خود را به‌عنوان یک عضو پنل مطرح کرد که با استقبال همه مواجه شد.

پنل دوم با رویکرد اجتماعی بود و بحث مطالبات اجتماعی در رابطه با تسهیل و بسترسازی هارمونی زندگی وکار زنان کارآفرین ارائه شد که بخشی بحث آموزش بود که جدای زیرساخت‌هایی که باید به زنان کارآفرین داد تا بهتر بتوانند زندگی و کار خود را مدیریت بکنند لازم است مورد توجه قرار گیرد. بسترسازی‌ آموزشی و فرهنگ‌سازی و متولی که مسئولیت گفت‌وگو در این مسئله را داشته باشد و نقش و اهمیت نهادهای اجتماعی در ایجاد این هارمونی و تقویت شبکه زنان به عنوان پشتوانه‌های عاطفی و دانشی در این پنل مورد بحث قرار گرفت و از این موضوع بسیار استقبال شد که نهاد مدنی می‌تواند در کجای این قضیه قرار گیرد. از طرف دیگر نقش دانشگاه‌ها مطرح شد که چون عرصه پرورش متخصصان هستند لازم است در پکیج‌هایی مرتبط با کارآفرینی به ایجاد هارمونی هم توجه کند تا هیچ بخشی از زندگی، قربانی توسعه طلبی و کمال‌طلبی در زندگی نشود.

این همایش برای هر فرد و گروهی از مخاطبان صحبت‌های جذابی داشت ولی تمام داستان این نبود و باید به مرور زمان و در طول سال بازنگری شود. اینکه چرا باید از هارمونی به جای تعادل استفاده کنیم و رابطه هارمونی با کارآفرینی و اینکه چرا این تفکر می‌تواند به زنان کارآفرین با خانواده و سایرین کمک کند، همه و همه، مسائلی هستند که باید بعد از این همایش به‌ آنها پرداخته شود تا این همایش را به هدف و مقصود واقعی خود در برگزاری برساند.

پرونده این همایش یک‌روزه با تقدیر و تجلیل از دست اندرکاران و همراهان این رویداد بسته شد.

توسعه کارآفرینی زنان در ایران با بهره گیری از تجارب انجمن زنان کارآفرین

انجمن زنان کارآفرین با اتکا به ۱۲ سال تجربه در زمینه ترویج و توسعه کارآفرینی زنان به ویژه تقویت الگوی نقش کارآفرینان، سیزدهمین همایش سالانه خود را به توسعه کارآفرینی زنان در ایران با تأکید بر اکوسیستم کارآفرینی، اختصاص داده است. به این منظور انجمن فرصت ها و چالش ها و راهکارها را در ۵ حوزه محیط زیست، صنعت و تجارت، فناوری اطلاعات و ارتباطات، صنایع دستی و گردشگری و کارآفرینی اجتماعی به اتفاق زنان صاحب کسب و کار و کارآفرین و مسئولین مرتبط در حوزه مورد بررسی قرار داد.

نشست های تخصصی گروه های پنج گانه فوق نشان داد که موقعیت و فضای کسب و کار و کارآفرینی به ویژه در جامعه زنان از جنبه های مختلف زیرساختی، قانونی، مدیریتی خاصه فرهنگ، دغدغه های جدی وجود دارد. در این مسیر انجمن به عنوان یک نهاد مدنی و بنابر مسئولیت اجتماعی خود عزم آن کرده که نقش مؤثرتری در بهبود شرایط پرچالش کارآفرینی زنان داشته باشد. از این رو موارد زیر را به عنوان مطالبات اصلی زنان کارآفرین و وضعیت کسب  کار اعلام می دارد:

۱-    در فضای اکوسیستمی کارآفرینی زنان، “فرهنگ” به مثابه یک نهاد غیررسمی، مهم ترین عامل اثرگذار بر فرایند کارآفرینی است و زنان برای ورود به عرصه کسب و کار و تاب آوری در شرایط متلاطم اقتصادی بیشتر از هر قلمرویی با چالش های جدی در عرصه فرهنگی مواجه هستند. علاوه بر زیرساخت های ضروری برای این امر، رسانه ملی نقشی بسیار مؤثر در زیست فرهنگی جامعه دارد. از این نظر لازم است رویکرد محدودنگرانه تصویری خود را تغییر داده موضوع کارآفرینی زنان را به عنوان عامل مهم در باورهای اجتماعی و نیز باور مسئولین و کارگزاران اشاعه و تعمیق دهد. تقویت الگوهای نقش و تلاش برای برجسته نمودن مصادیق آن درمیان زنان از دیگر راهکارهای مؤثر فرهنگی است. ترویج این نگاه به کارشناسانی عالم و مدیرانی فهیم و دغدغه مند و توانا در سازمان رسانه ملی نیازمند است.

۲-    اشاعه فرهنگ کارآفرینی زنان و برنامه ریزی و سیاست گذاری در این باره نیازمند مدیرانی است که علاوه بر واجد بودن صلاحیت و شایستگی به مسائل حوزه زنان از نزدیک واقف باشند، ازاین نظر در گام نخست به ضرورت با تأکید بر شایستگی های علمی واجرایی سهم حداقل ۳۰% مدیریت ارشد کلیه نهادهای دولتی و عمومی اعم از وزارت، معاونت و مدیرکلی برای زنان پیشنهاد می شود.

۳-    موقعیت اجتماعی و اقتصادی جامعه نشان از آن دارد که اعتماد عمومی در سطح جامعه خدشه دار شده است. وجود این بی اعتمادی به سهم خود در تحلیل شاخص های فرهنگی اثرگذار است. در این میان وجود نهادهای مدنی فرصتی است برای این که بحران بی اعتمادی اجتماعی بیش از این افزایش نیابد. نهادهای مدنی همچون انجمن زنان کارآفرین قابلیت هایی دارند که باید در فضایی امن به وظایف خود بپردازند. از این نظر لازم است سازمانهای مردم نهاد مرتبط با این حوزه قابلیت های خود را صرفا در جهت تحقق مأموریت خود صرف کنند و سایه نگاه سیاسی – امنیتی از سر این سازمان ها برداشته شود.

۴-    سیاست گذاری برای بهبود محیط کسب و کار و کارآفرینی، خاصه در جامعه زنان نیازمند سازمانی واحد است تا به جد از پراکندگی سلایق و عقاید شخصی کاسته شود و یک پارچگی در فرآیند تصمیم سازی و تصمیم گیری به وجود آید. از این نظر ضرورت دارد نمایندگان بخش خصوصی و تشکل های مرتبط کارآفرینی زنان در این سازمان دارای رأی باشند.

۵-    زیرساخت اطلاعاتی ابزاری حیاتی در تحلیل های محیط کارآفرینی و اتخاذ تصمیم در این باره است. بهره مندی از ظرفیت های زنان کارآفرین و صاحب کسب و کار و کمک به ایجاد شبکه ارتباطی بین آنان نیازمند ایجاد پرتال اطلاعاتی زنان کارآفرین است که این امر مهم باید توسط دولت مورد توجه قرار گرفته برای آن تأمین اعتبار شود.

گزارش دهمين همايش کارآفريني زنان با موضوع صنايع دستي

انجمن زنان کارآفرين  با هدف شناسايي و معرفي فرصت هاي کسب و کار زنان در حوزه هنرهاي صناعي (صنايع دستي) و شناسايي و معرفي توانمندي‌هاي زنان و  تبادل نظر و اطلاعات پيرامون الگوهاي کارآفريني و زمينه‌هاي کسب و کار آنها در هنرهاي صناعي (صنايع دستي) همچنين در پي توسعه و ترويج فرهنگ خوداشتغالي و کارافريني زنان فعال اين حوزه  به منظور تقويت جايگاه آنان در کسب و کار شان با  ارايه آخرين دستاوردهاي علمي و تخصصي در زمينه‌هاي مختلف هنرهاي صناعي (صنايع دستي)، دهمين همايش (بين المللي)کارآفريني زنان با موضوع صنايع دستي را برگزار کرد. این همایش با همکاري سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري ومشارکت مراکزدانشگاهي و موسسه فرهنگي هنري نماکارنگ(مرکزعلمي کاربردي واحد ۶تهران)، اتحاديه ها، اصناف و مجامع مرتبط ديگر در محل اجتماعات سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري در تاريخ هاي ۲۹ و ۳۰ بهمن ماه، همراه با برپايي نمايشگاه  و فروش آثار بانوان هنرمند صاحب کسب وکار برگزار نمود

محورهاي اصلي همایش به شرح زیر بود:

۱) بازتعريف مباني نظري فرهنگ کار در هنرهاي صناعي. 

۲) نقش و تاثير قوانين و مقررات بر توسعه کسب و کار زنان.

۳) نقش شيوه هاي مختلف آموزش هنرهاي سنتي (استاد-شاگردي ؛ دانشگاهي ، خانوادگي ، و…….) درتوسعه کارآفريني زنان.

 ۴) فناوري اطلاعات و ارتباطات در توسعه اقتصادي هنرهاي صناعي .

 ۵) فرصت‌هاي کارآفريني و توسعه بنگاه‌ هاي اقتصادي کوچک و متوسط در هنرهاي صناعي .

 ۶) رقابتمندي اقتصادي و هنرهاي صناعي در بازارهاي داخلي و بين المللي

 ۷) نقش تعاوني‌ها و تشکل ها درتوسعه کسب‌وکار و کارآفريني هنرهاي صناعي

 ۸) کارآفريني و بهبود روش‌هاي توليد کالا و خدمات درهنرهاي صناعي

 ۹) راهکارهاي نوين تامين کننده منابع مالي و اعتباري جهت اجراي پروژه هاي کارآفريني.

 ۱۰) نقش و جايگاه هنرهاي صناعي در توسعه صادرات.

 ۱۱) بررسي تاثيرات متقابل هنرهاي صناعي و گردشگري.

 ۱۲)چالش هاي کارآفريني زنان در هنرهاي صناعي و نقش آن در توسعه کسب و کار آنها مي-باشد.

 تلاش کميته علمي همايش برآن بود که از صاحب نظران و فعالان اين حوزه ، مقالات علمي پژوهشي درخوری دريافت شود که پس از فراخوان، شصت چکیده مقاله دریافت و حدود پنجاه چکيده مقاله تصويب شد که در روز همايش کتابچه “چکيده مقالات” همراه با ” ويژه نامه “همايش به مخاطبان ارايه گرديد.

اين همايش که با مشارکت ديگر نهادهايي که در هر يک از زمينه هاي علمي ، تخصصي ، مالي و … با انجمن همکاري مي نمايند ازجمله وزارتخانه ها ، دانشگاههاي کشور ، صنايع مرتبط و اشخاص حقيقي و حقوقي عضو يا حامي انجمن ، شوراي شهر و اتاق بازرگاني برگزار شد با استقبال بيش از سيصد نفر از مخاطبان همايش اعم از هنرمندان ، صاحبان کسب و کار و فعالان حوزه هنرهاي صناعي(صنايع دستي)- زنان کارآفرين – سرمايه گذاران – جوامع صنفي مرتبط – سياست گذاران و مسئولين– مراکز دانشگاهي – دانشجويان و نوکارافرينان – جوامع علمي و پژوهشي و………… رو به روشد.

متقاضيان شرکت در نمايشگاه حدود دويست و پنجاه نفر از استان های مختلف در رشته های متنوع صنايع دستی بودند که نمونه تصاوير آثار و کارگاه شان را برای تاييد در کميته علمی ارسال نمودند. با توجه به محدوديت فضا و ارزيابی شاخصه های تاييد در کميته علمی همايش حدود پنجاه متقاضی به نمايشگاه راه يافتند که در مجموع با همراهانشان حدود دويست غرفه دار محصولات متنوع صنايع دستی به شرح ذیل را عرضه داشته و به فروش رساندند:

پارچه های سوزن دوزی شده از زاهدان ، محصولات کيف و کفش و زيراندازهای نمدی از شيراز ، محصولات چوبی و بافته ای از گيلان ، انواع کيف و پوشش های صنعتی چرمی از اصفهان ، تزيينات خانگی از بافته های چوبی از گرگان، محصولات چوبی خانگی از تهران و اراک و همدان ، زيراندازهای گليم و گبه و فرش از شيراز و اصفهان و کرمان، پارچه های سنتی از يزد ، ميناکاری از اصفهان، محصولات خانگی سنگی از مشهد و محصولات هنری متنوع ديگر از دیگر نقاط ایران. لازم به ذکر است که همه غرفه داران تاسقف هفتاد درصد محصولات خود را فروخته و يا سفارش گرفتند . همچنين بسياری از غرفه دارانی که از شهرستان آمده بودند سی درصد محصول خود را با تعاملاتی که در حين برگزاری همايش با مخاطبان داشتند برای نمايشگاهی ديگر بسته بندی و آماده نمودند.

روز اول همايش، بعد از تلاوت آیاتی چند از کلام ا.. مجيد از سورة نور و پخش سرود ملي؛ سرآغاز اين همايش با ارائه گزارش دبیرعلمی سمینار بود و برنامه با سخنراني خانم دکتر مهین سهرابی استاد دانشگاه الزهرا تحت عنوان ” جوهره و ماهيت کارآفريني زنان و صنايع دستي با رويکرد تطبيقي” ادامه یافت که بخشی از آن به شرح زیر است:

در صنایع دستی زنان محور اصلی هستند. جوهر کارآفرینی چیزی به جز خلق آفرینش نیست، در کارآفرینی وجوه معنوی فراتر از وجوه مادی است. کارآفرین از اجتماع، دین و گذشته خود بهره می‌گیرد. زن در حوزه خانواده و حرفه و پیشه در توسعه اقتصادی نتیجه را بهینه می‌کند. در مورد فرهنگ کار آفرینی، پارسونز معتقد است: توسعه فرهنگ خلاقیت و ابتکار، محصول نظام اجتماعی و تحت تاثیر نماد خانواد و مدرسه است که در پرتو توسعه فرهنگ خلاقیت و ابتکار، انگیزه کارآفرینان بالاتر می‌رود. جامعه کارآفرینی صنایع دستی، جامعه خاصی است . کارآفرین از کار احساس رضایت می کند که این اساس کارآفرینی است. این خانواده‌های ما هستند که کارآفرینی را از سنین کودکی آموزش می‌دهند و در حقیقت کارآفرینی از تجربیات زندگی در محدوده خانواده و فرهنگ سرچشمه می‌گیرد. وی با اشاره به نقش مهم زنان در این حوزه گفت: زن در نقش مادر می‌تواند نقش مهمی را در امر آموزش فرزندان ایفا کند

دکتر سهرابی با اشاره به ویژگی‌های یک فرد کارآفرین بیان داشت: کارآفرین باید با اخلاق باشد و طوری عمل بکند که ضامن فرهنگی اجتماع ما باشد، چون تربیت بر تعلیم مقدم است. صنایع دستی موضوع خاصی است چرا که خود «فرهنگ و هویت ملی» ماست. صنایع دستی دارای ارزش فرهنگی، اجتماعی و فنی است و بحث کارآفرینی و کسب و کار تنها بخشی از این موضوع بزرگ را شامل می‌شود. کارآفرینی و کسب و کار در حوزه صنایع دستی از اهمیت زیادی برخوردار است بنابراین دانشگاه الزهرا نیز روی آن تمرکز کرده است.

وی اظهار امیدواری کرد که ارتباط بیشتری با انجمن زنان کارآفرین برقرار شود تا آموزش و کارآفرینی زنان و توجه به افراد آموزش یافته در حوزه صنایع دستی و آکادمیک و شناخت بخش‌های غیر آکادمیک محقق شود.

سهرابی با بیان اینکه یکی از پیام‌های این همایش «ضرورت تفاوت‌ قائل شدن میان صنایع دستی و سرگرمی دستی» است، گفت: کار در حوزه صنایع دستی مانند فعالیت‌های کارگری نیست، بنابراین باید به تفاوت این رشته با سایر حوزه‌ها توجه کرد.

وی در پایان اظهار کرد: ماهیت صنایع دستی، میراث فرهنگی است و صنایع دستی بر اساس تعریف یونسکو جزو میراث معنوی شمرده می‌شود، البته در گذشته مسائل اخلاقی نیز در حوزه صنایع دستی بسیار مطرح بود و همچنان نیز باید مطرح باشد.

سپس دوبانوي کارآفرين موفق از ايران در حوزه هاي سفال و سراميک و پارچه هاي سنتي ويک بانوي کارآفرين از اردن، با ارايه گزارش تصويري از فرايند کارآفريني خودشان را معرفي نمودند.

خانم پریسا دهدشتی متولد اصفهان (۱۳۵۸) در سال ۱۳۸۸ موسسه بین المللی جام میراث جهان را با هدف آمورش، پژوهش، اطلاع رسانی و خدمات مدیریتی پایه گذاری کرد و از سال ۱۳۹۰ به صورت رسمی فعالیت خود را آغاز کرد. وی در این موسسه محصولاتی چون پارچه های دستباف، شال، روسری، رومیزی، سجاده و لباس را با نام تجاری “سی دار” عرضه می کند. وی ویژگی های شخصی، تجربه های کاری (مالی، اداری و مدیریتی)، سابقه خانوادگی در داشتن مشاغل مستقل، بهره مندی از تجربیات کارآفرینان موفق و شرکت در دوره مدیریت کسب و کار را از عوامل موثر در راه اندازی موسسه خود ذکر کرد.

سومین سخنران برنامه، خانم می خوری از کشور اردن بود که مطالب خود را در جمع مسئولین سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، کارآفرینان و هنرمندان صنایع دستی و علاقمندان به این حوزه ارائه کرد.

وی در مورد خود اینچنین گفت: من یک مادر فلسطینى با ۳ فرزند و ۵ نوه هستم که در سن ۱۹ سالگی ازدواج کرده و در سن ۴۳ سالگی بیوه شدم. برای هزینه های پزشکی برای درمان شوهرم بسیاری از دارایی ها و پس اندازمان را از دست داديم. ديگر ادامه تحصيل در دانشگاه عليرغم اول شدنم مقدور نبود، از اين پس سعى كردم در بعضى دوره هاى اموزشى شركت كنم و در سازمانهاى غير دولتى بصورت داوطلبانه بكار مشغول شدم. پس از ٤ سال فعاليت بعنوان مدير مركز صنايع دستى اردن در سال ۱۹۹۹ با پشتیبانی کامل سه فرزندم و تسلط به كار و علاقه به فعاليت در حوزه صنايع دستى تصمیم به راه اندازى کسب و کار خودم نمودم. با اين ايده كه از صنایع دستی قدیمی زیباى كشورم در سبک زندگی مدرن استفاده كنم. در لوازم تزيينى و زينتى، در مبلمان و در لباس، همه طرحها، مدلها و قطعات قديمى به شكل مدرن درامده و مورد استفاده قرار گرفته است. اين كار دوباره استفاده نمودن كار قديمى، با توجه به ارزش و اهميت آن و بروز نمودن و كاربردى نمودن آن است. بزرگترین چالش من معرفی اين مفهوم جدید در طراحی كارهايم بود. كارهايى كه كپى صرف نبوده و تاكيد بر درک و قدردانی از میراث فرهنگی خود و هویت ملی ما دارد. با تلاش به جذب نسل جديد و جوانان به ارزش فرهنگ و حفظ آثار قديمى و استفاده از ان در زندگى روز مى باشد.

در ادامه دکترمسعود سلطاني فر؛ معاون رئيس جمهور و رئيس سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگری سخنرانی خود را درارتباط با هويت بخشي به بانوان فعال در حوزه صنايع دستي کشور با تاکيد بر ايجاد شرايط لازم براي حضور بانوان در حوزه صنايع دستي ارائه نموده و اظهار داشت: با وجود توانمندي‌هاي بسياري که در حوزه صنايع دستي وجود دارد، تعداد زيادي از هنرمندان با مشکلات معيشتي و اقتصادي مواجه هستند و سازمان ميراث فرهنگي مي‌تواند در اين بخش به عنوان حلقه واسط در بخش تامين نيازها و ايجاد شرايط بازرگاني محصولات توليدي صنايع دستي گام‌هاي موثري بردارد. وی همچنین گفت: اولین و مهمترین وجه نگاه ما به حوزه صنایع دستی مربوط به جنبه های هنری، فرهنگی و ایجاد تعامل با هنرمندان است؛ قطعا برقراری ارتباط می تواند به انتقال ارزش های ملی ما کمک کند. وی ادامه داد: مسائل اقتصادی و تولید محصولات صنایع دستی از دیگر جنبههای این حوزه است که دولت جدید در مقطع جدید دارای اهمیت ویژه ای است. سیاستهای کلی دولت در جهت کاهش مشکلات اقتصادی است از این رو گسترش سرمایه گذاریهای بخش خصوصی در حوزه صنایع دستی از تاکیدات رئیس جمهور است.

معاون رئیس جمهور با بیان اینکه در حوزه صنایع دستی ظرفیتهای جدیای وجود دارد، اظهار داشت: ۲ میلیون نفر هنرمند فعال در این حوزه وجود دارد؛ با این حال در شرایط فعلی تنها میتوانیم یک ششم این جمعیت را تحت حمایت قرار دهیم؛ البته نباید فراموش کرد که کشورمان جزو با ظرفیت ترین کشور دنیا در حوزه صنایع دستی محسوب میشود.

سلطانی فر بیان داشت: قطعا گسترش و رشد عرصههای اقتصادی همانند حوزه صنایع دستی مستلزم حضور بخش خصوصی به ویژه NGOها است، از این رو امیدوارم در مدت حضورم بتوانم با همکاری دوستان کارنامه درخشانی را در این زمینه به جا بگذارم. هدفمان این است که کارهای اجرایی را به بخش خصوصی و به تبع مردم واگذار کنیم و سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تنها وظیفه نظارت را انجام دهد. وی گفت: همچنین باید برای فارغ التحصیلان این حوزه هم فکر جدی شود؛ به عبارت دیگر باید بستری فراهم شود تا دانشجویان این رشته زمینه بروز خلاقیت های خود را داشته باشند.

سپس با حضور رئیس سازمان ومعاون صنایع دستی آن، نمايشگاه جانبي آثار بانوان صاحب کسب و کار که از اقصي نقاط ايران با رشته هاي متنوع صنایع دستی برپا شده بود؛ افتتاح شد. اين نمايشگاه به دليل دقت درانتخاب و ارايه محصولات اصيل ايراني به دور از هر گونه محصول تقلبي( اعم از چيني و هندي و…..) برپا شد و دستاورد بانوان کارآفرين و هنرمند صاحب کسب وکارايراني در رشته هاي مختلف اعم از انواع رودوزي هاي سنتي و بومي، هنرهاي چوبي ، انواع بافته هاي زيرانداز ، هنرهاي چرمي، ميناکاري و سفال و سراميک را به نمایش گذاشت که مورد توجه و استقبال خوب مخاطبان قرار گرفت و به گفته غرفه داران، درصد فروش آثارشان به هفتاد درصد نيز رسيد. استقبال به گونه اي بود که غرفه داران علاوه بر ابراز رضايت و سپاس، تقاضاي تمديد اينگونه نمايشگاه ها را با مدت زمان طولاني تري حداقل يک هفته خواستار شدند. هرچند اکثر آنها درطول همايش و برپايي نمايشگاه تعاملات و ارتباطات خوبي با مخاطبان و ديگرغرفه داران داشته وطرح زمينه هاي همکاري هاي آتي را بايکديگر برقرار نمودند. در ادامه همايش، پس از افتتاح نمایشگاه و پذیرایی، فيلمي مستند از زنان عشاير هنرمند و ارايه تصاويري از سختي ها و چالش هاي هنرآفريني اين قشر از جامعه با وجود عشق به اين هنرها زندگي طبيعت گرايانه شان را مي گذرانند و روح هنر در زندگي شان جاري است و به دنبال آن ارائه سخنرانی ها با مقاله خانم دکتر مهناز شایسته فر ادامه یافت. مخاطبان به استقبال سخنان دکتر مهناز شایسته فر و دکتر بهمن نامور مطلق معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی سازمان میراث شتافتند.

دکتر مهناز شایسته فر عضو هیأت علمی دانشکده هنر دانشگاه تربیت مدرس و اولین بانوی کارآفرین که در حوزه انتشارات هنرهای ایرانی- اسلامی فعالیت دارد در سخنرانی خود کاربردی نمودن هنرهای سنتی و ترویج فرهنگ اصیل ایرانی را مورد توجه قرار داد.

سپس آقای نامورمطلق با تاکيد بر پيوند عميق زنان و صنايع دستي ، حضور زنان در اين بخش را موجب خيزش بزرگي در اين عرصه و آن را عاملي جهت ارتقاء جايگاه اجتماعي و شخصي اين قشر مؤثر دانست . دکتر بهمن نامورمطلق از مديريت و تدبير به عنوان عنصر اصلي سازماندهي و ساماندهي حضور زنان در حوزه صنايع دستي ياد کرد و افزود: “بسياري از کشورهايي که سابقه‌‌ي چنداني در صنايع دستي ندارند، اقدامات برجسته‌اي در اين حوزه انجام داده‌اند، در حالی که وضعيت کنوني هنرمندان و هنر صنايع دستي شايسته ما نيست و اين شرايط نيازمند تغيير اساسي است”.

در ادامه دکتر بهمن نامور مطلق پيشنهاد تشکيل و استقرار دبيرخانه دايمي مشترک سازمان ميراث فرهنگي و انجمن زنان کارآفرين را مطرح کرد و گفت: اين دبيرخانه مي تواندبه فرمايش دکتر مسعود سلطاني فر زمينه مشارکت جدي بخش خصوصي و سمن‌ها را در گسترش حوزه صنايع دستي فراهم کند وهمچون حلقه زنجير تعامل محور بخش دولتي، خصوصي و مردم نهاد(NGO ) در حوزه کارآفريني صنايع دستي، به منظور پرهيز از موازي کاري و هم¬راستا ساختن اهداف و تمرکز و هم افزايی نيروهاي چندجانبة آن باشد. همچنين با استفاده از صاحب نظران فرهيخته جهت ارتقاء سطح کارشناسي سازمان توان افزايي نمايد.

نوبت به خانم قمرالملوک سترگ، شیرزن قشقایی از ایل دره شوری رسید تا از داستان زندگی و کسب و کار خود بگوید. وی با علاقه زیاد در زمینه گلیم و گبه و صنایع دستی مرتبط قعالیت کارآفرینی می کند. وی علاقه زیاد به هنر و صنایع دستی و ایجاد خلاقیت و نوآوری در این زمینه را عامل گرایش خود به این سمت و سو عنوان می کند.

خانم سترگ نقش آموزش را در هنرهای سنتی و به ویژه در حوزه کارآفرینی صنایع دستی بسیار مهم میداند اما معتقد است که آموزش در این زمینه باید با حفظ سنت ها باشد تا بتواند به عنوان پایه اصلی کارآفرینی ماندگار باشد. وی بر نقش و خلاقیت های بی نظیر زنان در حوزه صنایع دستی تأکید کرده و می گوید: دستگاه های اجرایی و مردم باید از فعالان و تولیدکنندگان این عرصه، به ویژه زنان که هنرمندانی اصیل و واقعی هستند حمایت بیشتری کنند.

این کارآفرین با اشاره به وجود چالش های بسیار در حوزه صنایع دستی، به ویژه برای زنان اضافه می کند: من نیز در طول فعالیتم با مشکلات زیادی روبرو شده ام اما نکته مهم و جالب این است که عامل بسیاری از این چالش ها، سازمان صنایع دستی سابق، پیش از پیوستن به سازمان میراث فرهمگی بوده درحالی که تنها وظیفه اش یاری و کاهش مشکلات ما بوده است. وی حفظ سنت ها در تولید و ارائه صنایع دستی در ایران یک مزیت کم نظیر برای جذب گردشگران خارجی می داند و بر ضرورت افزایش کیفیت این محصولات تأکید می کند. وی تأکید می کند که شرکت در نمایشگاه های خارج از کشور و نیز برپایی نمایشگاه های تخصصی- صادراتی در داخل و دعوت از فعالان و بازرگانان خارجی حوزه ی صنایع دستی برای حضور در ایران، بهترین کمکی است که دولت می تواند برای گسترش این صنایع انجام دهد

ارائه تجربه های یک زن درودگر و سازنده مبلمان سنتی ایرانی پایان بخش برنامه صبح روز اول همایش است. ناهید رحمان پور متولد تهران (۱۳۵۳) هنرآموخته هنرستان معماری و دارای مدرک کارشناسی صنایع دستی با گرایش چوب و کارشناسی ارشد صنایع دستی با گرایش طرح و تولید از دانشگاه الزهرا و هم اینک عضو هیأت علمی گروه صنایع دستی دانشگاه الزهرا است.

وی که آشنا به زبان های انگلیسی و فرانسه بوده و درحال آموزش زبان ژاپنی نیز هست به عنوان یکی از کارآفرینان برتردر جشنواره دانشجویان کارآفرین سراسر کشور سال ۱۳۸۵ در دانشگاه تهران برگزیده شد. خانم رحمان پور به دلیل علاقه شدید به طراحی و ساخت مبلمان سبک ایرانی یک کارگاه هنرهای چوبی با گرایش مبلمان و دکوراسیون ایرانی را راه اندازی کرد. ولی برای رسیدن به این هدف نیازمند ساخت یک کارگاه و بهره گیری از نیروی کار و تخصص افراد مرتبط با این رشته بود که منجر به کارآفرینی او شد.

با گذشت زمان نهار و نماز و نیز بازدید از نمایشگاه برنامه همایش با پخش فیلم مستند (طرح پژوهشی- تصویری) ادامه می یابد. ارائه دو تجربه خارجی از کشورهای آفریقای جنوبی و لبنان فضای همایش را تغییر داد و آنگاه خانم منیر صالحی زاده از فعالان کارفرین در حوزه میناکاری از کسب و کاری که در این حوزه ایجاد کرده سخن گفت. وی کیفیت را در صنایع دستی مهمترین مسئله دانست و اظهار امیدواری کرد گام های مناسبی برای استانداردسازی این صنایع برداشته شود. صالحی زاده همچنین موفقیت خود را مرهون تلاش و پشتکار خود و علاقه شدیدش به هنر اصیل ایرانی ذکر کرد.

سخنرانی همسر سفير افريقاى جنوبى:
از اینکه این فرصت را در اختیار بنده قرار داده اید تا مروری بر صنایع دستی آفریقای جنوبی ارائه دهم سپاسگزارم. همچنین، از برگزارکنندگان دهمین کنفرانس کارآفرینی بانوان در تهران سپاسگزارم زیرا از طریق همین برنامه هاست که مردم کشورهای مختلف یکدیگر را می شناسد و درک می کنند. برنامه های این چنینی به ما ثابت می کنند که به عنوان ملت های مختلف بیشتر از اینکه با یکدیگر متفاوت باشیم با یکدیگر نقاط مشترک داریم. 

مردم آفریقای جنوبی مانند بسیاری از ملت های دیگر، مردمی با مهارتی هستند. تاریخ به ما می گوید که مردم آفریقای جنوبی از عصر آهن در انواع مختلف صنعت های دستی فعال بوده اند. پس از ظهور آفریقای جنوبی جدید و دموکرات، شورای ملی هنر (NAC) راه اندازی شد. دیدگاه این شورا «ترویج آزادی بیان فرهنگ های آفریقای جنوبی از طریق هنر ها» است. به علاوه، هدف NAC توسعه و ترویج تعالی هنر است.

یکی از افتخارات دولت آفریقای جنوبی ترویج مشارکت بخش خصوصی و دولتی است. بدیت ترتیب، همکاری بخش خصوصی با دولت با اجرای سیاست های آن و حمایت مالی هنرمندان و سازندگان صنایع دستی تضمین می گردد. به علاوه، موسسه ها و انجمن های فرهنگی غیر دولتی زیادی وجود دارند که شبکه سازی، آموزش و به اشتراک گذاری اطلاعات بین فعالان این بخش را ترویج می نمایند.

در آخر، تمدن پرمایه ایران و ریشه های متنوع فرهنگ آفریقای جنوبی می توانند در ایجاد همکاری بین کشورهای حاشیه اقیانوس هند بینجامد و ترکیبی از صنایع دستی و هنری بی نظیر را به معرض تماشا بگذارد. بنابراین ما معتقدیم که در حالیکه که به ترویج فرهنگ های ملت هایمان می پردازیم باید مهارت هایمان را با یکدیگر به اشتراک بگذاریم و به پژوهش بپردازیم. در آستانه بیستمین سالگرد روابط آفریقای جنوبی و ایران امید به همکاری گسترده تر بین دو کشور را دارم. خانم طیبه دهقان مشادی با معرفی حیطه کاری خود و شرح رنج زنان جزیره هرمز از مشکلات اجتماعی و تلاش خود و همسرش برای کاهش این درد و رنجبا ترویج هنری که ریشه در طبیعت این جزیره دارد هوای تازه ای به همایش بخشید و آنگاه که سمفونی رنگ ها را برای مخاطبین به ارمغان آورد. ذوق و ابتکار زن ایرانی با لطافت روح و پایداری و جدیت او برای رسیدن به هدف، جلوه بیشتری یافت. در این بخش از برنامه نوبت ربابه خاتون پیله فروش از اعضای کمیته علمی همایش بود که به تحلیل وضعیت شاغلین فارغ التحصیل هنرهای صناعی بپردازد.

وی گفت: هنرهای صناعی تبلور عینی فرهنگ و مظاهر هنری و از نوع هنرهای کاربردی و مردمی با طرحها و اصالتهای ویژه خود، همیشه چون عاملی مهم و اساسی در پیکره اقتصادی ایران مطرح بوده است. با توجه به جایگاه هنرهای صناعی به عنوان دومین عامل رشد تولید ناخالص ملی و همین راستا سیاستهای حمایتی وهدایتی گسترده ای در زمینه توسعه هنرهای صناعی صورت پذیرفته است که طبیعتاً توسعه آن، اثرات متفاوت و قابل توجهی برجای می گذارد. با توجه به پیچیدگی و همچنین گستردگی فعالیت ها در حوزه هنرهای صناعی اثرات ناشی از آن نیز ابعاد به هم پیوسته ی بسیاری دارند که باید در مطالعه توسعه اینگونه مشاغل به آن ها توجه شود. آگاهی دقیق از اثرات ایجاد شده و شدت و ضعف آن در هریک از ابعاد برنامه ریزان را قادر خواهد کرد برنامه ای متناسب و بهینه برای رفع نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت ارائه نمایند و ضریب موفقیت اینگونه مشاغل را ارتقا دهند.

ژیلا زارعی کارآفرین دیگری است که با ۱۸ سال سابقه کار در زمینه ملیله کاری و چهارسال سابقه آموزش در اداره صنایع دستی به عنوان استادکار در بخش خصوصی فعالیت های آموزشی خود را ادامه می دهد. وی با شرح علاقمندی های خود به این هنر که موجب پیوند محکم او با آن شد، به اختصار فرصت ها و تهدیدهای موجود در این زمینه را برشمرد و پیشنهادات سازنده خود را در قالب سخنرانی کوتاهش ارائه کرد.

سپس خانم نیره نعیمی گورابی از اعضای انجمن که فعالیت های خود را در حوزه سوزن دوزی از ۱۳ سالگی آغاز کرده است، به شرح داستان کسب و کار خویش پرداخت و گفت از همان کودکی مصمم بوده است که براساس نیاز خود و خانواده اش با نوآوری، خلاقیت و کیفیت کار کند و آنگاه که به صورت حرفه ای وارد بازارکار شده علاوه بر تولید محصولات خود به امر آموزش هنرجویان و مربیان هنری نیز اهتمام ورزیده است و تا امروز حدود ۱۴ هزار هنرجو را در زمینه هنرهای سنتی آموزش داده است.

فرزانه خانلرخانی زنی است که اقیانوس بی کران شیشه را دید و پای بند آبگینه شد. وی فارغ التحصیل رشته باستان شناسی در مقطع کارشناسی ارشد و مدرس دانشگاه و موسس گالری و طراح و تولیدکننده آثار هنری آبگینه و شیشه های هنری دست ساز است. خانلرخانی در شرح کسب و کار خود به تأثیر رشته تحصیلی اش در آشنایی با شیشه و ساخت کاشی های شیشه ای پرداخت. وی در سخنرانی کوتاه خود اموری چون آموزش، رقابت در بازارکار، نقش تعاونی ها، نقش زنان و حمایت دولت در حوزه تخصصی خود پرداخت. 

آخرین مطالعه موردی که در روز اول همایش ارائه شد مربوط به خانم مرضیه دیزنگیان بود. وی یکی از توسعه یاران سازمان اندیشه و تسهیل گر در حوزه صنایع دستی از استان سیستان و بلوچستان است که فعالیت خود را در سال ۱۳۸۰ در شیرآباد زاهدان آغاز کرده و اینک در هفت سازمان محلی کوچک با ۲۵۰ نفر عضو زن خدمات ارائه می دهد. وی عامل زنده نگاهداشتن هنرهای سنتی را آموزش و انتقال آن به نسل های بعدی می داند و پیشنهاداتی برای بهبود روش های تولید و کیفیت صنایع دستی به شرح زیر ارائه می دهد:

ایجاد گروه هایی در این زمینه در اداره ها و سازمان های دولتی وابسته و مرتبط در جهت هدف های اصلی- حمایت از هنرمندان فعال ازنظر قانونی و مالی، ایجاد نوعی استاندارد برای آثار تولیدشده در حوزه ی صنایع دستی- برگزاری جشنواره های فرهنگی و تشویق و خلاقیت ها از طرفی و حضور مستمر و مداوم افراد فعال- حضور بیشتر زنان در اداره های دولتی در این حوزه به ویژه در بخش های مرتبط.

آخرین سخنران روز اول همایش نیز دکتر حسین یاوری بود که عضو کمیته علمی همایش و استاد دانشگاه های تهران که درحال حاضر کارشناس بین المللی صنایع دستی است.

دکتر یاوری که طی سالیان همچون پدری دلسوز دانشجویان رشته هنر را راهنمایی کرده است، هیچگاه دغدغه های پدر- معلمی خود را فراموش نکرده است وی در سخنانی کوتاه به اهمیت توسعه هنرهای صناعی و تلاش برای رسیدن صنایع دستی به جایگاه واقعی خود در میراث فرهنگی و معنوی کشورمان، پرداخت و نقش دولت را در این زمینه مورد تأکید قرار داد. وی همچنین تلاش دست اندرکاران همایش را برای ارائه مقالات و مطالعات موردی قابل توجه و نیز برپایی نمایشگاهی با استانداردهای علمی قابل قبولی مورد تقدیر قرار داد و نقش سازمان های غیردولتی و نهادهای مردمی را در حفظ میراث ملی بسیار مهم ارزیابی کرد.

در پایان برنامه دبیر اجرایی همایش با تشکر از کلیه مشارکت کنندگان و عوامل اجرایی و کمیته علمی همایش با دعوت از معاون صنایع دستی سازمان میراث، مدیرعامل بنیاد توسعه کارآفرینی زنان و جوانان و اعضای کمیته علمی همایش مراسم تقدیم تندیس همایش، تقدیرنامه و هدایا را برگزار کرده در پایان کلیه شرکت کنندگان به گرفتن عکس های یادگاری پرداختند.

روز دوم همایش
گزارش نشست تخصصی کارآفرینی و توسعه کسب و کار زنان در حوزه صنایع دستی

این نشست تخصصی با هدف بررسی فرصت های کسب و کار زنان در هنرهای صناعی و با مدیریت فیروزه صابر مدیرعامل بنیاد توسعه کارآفرینی زنان و جوانان برگزار شد.

در این نشست فرشته سلیمانی، از کارآفرینان این عرصه به مشکل بیمه اشاره کرد و گفت: هنرمندی که نتواند بیمه پرسنل خود را بپردازد، کارآفرین نیست. وی افزود: از سازمان میراث فرهنگی تقاضا داریم ساختمانی با معماری ایرانی برای نمایشگاه دائمی ‌صنایع دستی اختصاص دهد تا شرکت در این نمایشگاه باعث تقویت چرخه این رشته شود. این نمایشگاه می‌تواند ماهانه در تمام استان‌ها بچرخد تا در کنار صنعت توریسم، برای کشور درآمدزا باشد.

در ادامه مهندس محمدحسن گلچین‌پور کارشناس ارشد صنایع دستی کارآفرین، بیان کرد: اگر صنایع دستی برای فروش باشد و کسب و کار فراهم شود، تمام هزینه، مالیات و بیمه آن از طریق فروش پرداخت می‌شود.

وی پیشنهاد کرد: برای افزایش فروش باید جمعیت داخل شهری را علاقه‌مند به استفاده از صنایع دستی کنیم که ضعف در زمینه استفاده شهروندان از صنایع دستی، به طراحی و نقش و فرم ضعیف آنها برمی‌گردد؛ چراکه صنایع دستی امروزه با زندگی روزمره مردم تطبیق داده نشده است.

گلچین‌پور همچنین بیان کرد: مردم، یکی از پتانسیل‌های رونق بازار هستند. فروش یک روز جمعه بازار بیش از فروش صنایع دستی است و علت آن تبلیغات است. بنابراین، آموزش تطبیق طراحی، نقش و فرم صنایع دستی با زندگی امروز و تبلیغات وسیع و جامع؛ از مواردی است که به معرفی محصولات به مردم کمک می‌کند.

در ادامه این میزگرد دکتر مهین سهرابی نصیرآبادی، استادیار دانشگاه الزهرا، گفت: بحث بیمه، کار اجرایی سازمانی است که باید مسئولان پاسخ‌گو باشند و نباید نگاه مستضعفانه را در این حوزه ترویج دهیم. ازطرفی قرار نیست آموزش آکادمیک و سنتی در برابر هم بایستد؛ بلکه قرار است مکمل هم باشد. یکی از مشکلات موجود، به روز شدن طراحی و شیوه‌هاست؛ زیرا زیبایی‌شناسی انسان امروز با انسان دیروز متفاوت است.

سهرابی تأکید کرد: صنایع دستی ما پتانسیل زیادی دارد و باید دید چگونه می‌توان آن را وارد سبدکالای خانوار کرد.

وی با بیان اینکه رقیب همیشه خوب است؛ حتی اگر کالای چینی باشد، گفت: چین در تمام صنایع؛ چه دستی و چه صنعتی، مطالعه و سپس تولید دارد. بنابراین ما باید بدانیم برای چه جامعه‌ای کار می‌کنیم. بازارشناسی، مخاطب‌شناسی و مخاطب‌سازی؛ ازجمله کارهایی است که باید در این زمینه صورت بگیرد. درکنار تبلیغ، عنصر مهم دیگر ترویج است. صنایع دستی را باید در عمل ترویج کنیم. در این زمینه می‌توانیم برندینگ داشته باشیم و به جوانان امروز طراحی زیباشناسی آموزش دهیم.

سهرابی در پایان گفت: بعد از نفت، صنایع دستی است که می‌تواند کشور را به خلاق‌محوری در اقتصادمحوری برساند.

سپس ناهید رحمان‌پور از دیگر کارآفرینان صنایع دستی در عرصه هنر چوب و عضو هیئت علمی‌ دانشگاه الزهرا و مدیر گروه صنایع دستی گفت: ما در کارگاه‌های مختلف نقشه‌های مختلفی را طراحی می‌کنیم، اما مشکل این جاست که این نیروهای طراح و خلاق بعد از فارغ‌التحصیلی، پشتوانه‌ای ندارند و سرمایه آنها برای تأسیس کارگاه بسیار اندک است. اگر دختران بخواهند این کارگاه‌ها را اطراف شهر برپا کنند، باید امنیت آنها نیز تأمین شوند.

رحمان‌پور افزود: دانشگاه الزهرا هدف خود را بر روی کارآفرینی و خلاقیت دانشجویان گذاشته است، اما بعد از فارغ التحصیلی تمام این خلاقیت و کارآفرینی آنها به دلیل نبود سرمایه، یک شبه بر باد می‌رود؛ لذا صنایع دستی دانشگاه‌ها، هدف تولید ندارد.

همچنین فیروزه صابر؛ مؤسس و مدیرعامل بنیاد توسعه کارآفرینی زنان و جوانان و مؤسس انجمن ملی و صنفی زنان کارآفرین، به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: در جامعه در زمینه کارآفرینی دچار تناقض هستیم؛ از طرفی می‌گوییم کارآفرینان خودانگیختگی و خوداتکایی دارند و خلاق هستند، اما از طرف دیگر از دولت انتظار داریم برایمان همه کاری بکند؛ اما دولت باید تنها این مسئله را مدیریت کند و فراهم‌کننده و تسهیل‌کننده بستر باشد.

وی با بیان اینکه عبور از موانع و خودانگیختگی، برعهده کارآفرین است و نباید آن را به دولت نسبت دهد، گفت: انتظار داریم سطح کارشناسی نهادهای دولتی افزایش یابد و نیز مدیریت کلان از سوی سازمان میراث فرهنگی ایجاد شود. همچنین ظرفیت مدیریت سازمان باید به گونه‌ای باشد که زنان در بخش‌های مدیریتی، حتماً حضور داشته باشند.

وی تأکید کرد: باید خدمات مشاوره‌ای و نیز آموزش سنتی و کلاسیک به کسانی که در این حوزه کار می‌کنند، ارائه شود.

در ادامه پریسا دهدشتی؛ کارآفرین و مدیرعامل مؤسسه جام میراث جهان، گفت: یکی از وظایف کارآفرینان، جذب سرمایه‌گذار و سرمایه است. یک هنرمند خوب لزوماً یک مدیر خوب نیست . وی افزود: پیشنهاد من آموزش تخصصی برای مدیریت واحد کسب و کار است. در این آموزش‌ها بایستی مباحث بازاریابی و بازرگانی لحاظ شود و همچنین استفاده از ابزار بصری و فیلم به رساندن پیام کمک زیادی می‌کند.

محمودیان؛ رئیس گروه ترویج صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی در صحبت‌های خود به هفته کارآفرینی در ایالت متحده آمریکا اشاره کرد و گفت: ۱۵ تا ۲۲ فوریه، هفته کارآفرینی است و شهر سانتافه شهر خلاق از طرف یونسکو اعلام شده است.

وی در ادامه به یک مدل کارآفرینی در بنگلادش در حوزه صنایع دستی زنان اشاره کرد و گفت: مؤسسه‌ای در لندن مدیریت این گروه از زنان را بر عهده داشت و در این کشور سرگروه‌هایی را معرفی می‌کرد تا در روستاهای بنگلادش، زنانی که در صنایع دستی فعال هستند را پیدا کنند. گروهی دیگر از این مؤسسه نقشه کسب و کار را طراحی می‌کرد و سپس از طریق اینترنت، محصولات را به جهان معرفی می‌کرد.

محمودیان ادامه داد: گروهی نیز مسئول آموزش زنان هنرمند صنایع دستی بودند تا آنها را از نظر تخصصی در زمینه آموزش رنگ، اندازه، یا طرح و نقش کارهای خود آموزش دهد. سپس محصوات تولیدشده را قیمت‌گذاری می‌کردند.

وی با بیان اینکه گروهی دیگر قبل از اینکه محصولات وارد سایت JAFF شود، تبلیغات وسیعی انجام می‌داد، گفت: فروش این سایت رقم بسیار بالایی بود. تمام این پروژه با زنان بنگلادشی بود و هیچ واسطه‌ای این میان برای فروش وجود نداشت. کشورهای آسیایی و حاشیه خلیج فارس از هنر زنان بنگلادشی بسیار استقبال کردند.

رئیس گروه ترویج صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی با اشاره به اینکه این پروژه از سال ۲۰۰۷ آغاز به کار کرده است، گفت: قرار است یک مؤسسه آمریکایی همین کار را در افغانستان انجام دهد که رقیب اصلی ما در آینده افغانستان خواهد بود.

محمودیان افزود: بر اساس تقسیم‌بندی سازمان GEM، اقتصاد کشورها به سه دسته تقسیم می‌شود: اقتصاد منبع‌محور، بهره‌ور محور و خلاق‌محور. ایران در این دسته‌بندی جزو کشورهای منبع‌محور است، اما مدل کارآفرینی در بنگلادش بر اساس سه بعد اصلی کارآفرینی؛ یعنی ادراکات، فعالیت و اشتیاق برگزار می‌شود. بنگلادش مدل خود را بر اساس اشتیاق کارآفرینی توسعه داد.

سپس شبنم بهرامی؛ ‌عضو هیئت مدیره انجمن زنان کارآفرین، به ارتباط صنایع دستی و گردشگری اشاره کرد و گفت: در حوزه فروش، نیازمند برنامه‌ریزی و مطالعه هستیم. طبق آمار در سال ۹۱، چهار میلیون گردشگر ورودی و شش میلیون خروجی داشته‌ایم. بیشترین کشورهایی که جزو چهار میلیون قرار می‌گیرند، از کشورهای عضو همکاری‌های اکو عراق، جمهوری آذربایجان و حوزه خلیج فارس است. باید دید این دسته از گردشگران چه نوع صنایع دستی را دوست دارند.

وی با بیان اینکه در شش ماه گذشته ورود گردشگران به ایران ۲۰ الی ۲۵ درصد افزایش داشته است، گفت: از این پیشرفت می‌توان استفاده کرد و سرمایه‌گذار خارجی را به این حوزه علاقه‌مند کرد.

ربابه خاتون پیله‌فروش؛ عضو هیئت علمی‌ دانشکده هنر دانشگاه کاشان، در ادامه همایش گفت: ما موافق به‌روز بودن صنایع دستی هستیم، اما باید دید چگونه؟!؛ همچنین باید منظور خود را از نوآوری، تولید و عرضه به‌روز بیان کنیم.

وی تأکید کرد: حرف‌ها باید به شکل داده‌های قابل اجرا دربیاید و امیدواریم در سه الی چهار ماه آینده برای مباحث مطرح‌شده مدل داشته باشیم.

در ادامه راغبی؛ استاد دانشگاه بیرجند و مدیر مؤسسه خیریه حضرت رسول، گفت: این مؤسسه از دختران کم‌توان ذهنی و جسمی‌ برای تولید محصولات خود بهره می‌برد.

وی افزود: این دختران بسیار آموزش‌پذیر هستند و “نمی‌توانم” و “نمی‌خواهم” در آنها وجود ندارد. هرچند ممکن است رسیدن به نقطه عطف برای آنها زمان ببرد.

راغبی گفت: با تعامل با بخش دولتی توانستیم ۱۶ نفر از این دختران را بیمه کنیم تا با سابقه ده سال کار بازنشسته شوند.

شیرین پارسی؛ شالیکار نمونه کشور و عضو انجمن زنان کارآفرین، در ادامه این میزگرد بیان کرد: بحث صنایع دستی، بحث زندگی است. زندگی یعنی شیوه زیست. این که صنایع دستی را امروزه نمی‌پذیریم به این علت است که شیوه زندگی دچار تغییر شده است. ما ملت مصرف‌کننده‌ای هستیم، اما کالای سایر کشورها را مصرف می‌کنیم نه کالاهای وطنی را. زیست ما باید به اندیشه و مصرف ما نزدیک شود. 

سپس فرزانه سلیمانی؛ مؤسس و رئیس مرکز آموزش علمی- ‌کاربردی فرهنگ و هنر واحد شش تهران و دبیر علمی ‌همایش، گفت: ما از چالش‌ها و راهکار‌ها آگاهی داریم، اما از آنجایی‌که هرکدام یک “من” قوی داریم و “ما” نیستیم و نیز موازی‌کاری‌ها، تک‌روی‌ها و عدم مدیریت درست، مشکل‌ساز شده است و تمام ارگان‌ها موازی با هم کار می‌کنند.

سلیمانی با بیان اینکه امسال اولین سالی است که بر روی موضوع صنایع دستی و زنان به طور اختصاصی کار کردیم، گفت: به‌جد می‌گویم که باید در صنایع دستی، زنان مدیران باشند؛ از آنجایی‌که خلق و طرح و ایده در حوزه صنایع دستی مربوط به زنان است، بنابراین زنان باید مدیران این حوزه باشند.

گزارش همایش یکروزه «کسب و کار زنان در عرصه بازرگانی»

نهمین همایش سالانه انجمن زنان کارآفرین با موضوع کسب و کار زنان در عرصه بازرگانی روز سه شنبه ۲۴ بهمن ماه در سالن کتفرانس شماره یک سازمان توسعه تجارت برگزار شد.

در این همایش یک روزه که با حضور زنان کارآفرین، پژوهشگران و علاقمندان به حوزه کارآفرینی و مدیران مرتبط برگزار شد تعدادی از زنان کارآفرین فعال در عرصه تجارت و بازرگانی به ارائه مطالعات موردی کسب و کار خویش پرداختند. هم چنین تعدادی مقاله توسط پژوهشگران حوزه تجارت و کارآفرینی در پانل های صبح و بعدازظهر قرائت شد.

مجری این برنامه خانم مرسده نادری مدیرعامل شرکت هودیان و عضو هیأت مدیره انجمن زنان مدیر کارآفرین پس از معرفی اجمالی انجمن و همایش های سالانه و اعلام فهرست برنامه یک روزه همایش از دبیر علمی همایش خانم فاطمه دانشور برای گفتن خوشآمد و یادآوری اهداف و محورهای همایش دعوت بعمل آورد.

خانم دانشور که مدیرعامل شرکت سیاحان سپهر آسیا و عضو هیأت نمایندگان اتاق ایران نیز هست، همایش «کسب و کار زنان در عرصه بازرگانی» را فرصت مناسبی برای ارزیابی اندوخته های علمی و تجربی زنان در حوزه تجارت و بازرگانی دانست و گفت انتقال تجربه زنان موفق در عرصه تجارت و ایجاد فضای خلاق در جهت رشد و شکوفایی استعدادها نخستین گام این همایش است و افزود توسعه رقابت پذیر کالا و خدمات بانوان، برقراری ارتباط بین خریدار و فروشنده و حمایت از توانمندی بانوان کارآفرین و درنهایت شبکه سازی از طریق اتاق های بازرگانی و حمایت های مالی از ایده های کارآفرینی و درنهایت شبکه سازی از طریق اتاق های بازرگانی و حمایت های مالی از ایده های کارآفرینی، ازجمله فعالیت های مثبتی است که می­تواند تأکیدی بر حضور بانوان در عرصه صنعت و اقتصاد باشد. وی همچنین حذف زنان از پذیرش در چندین رشته دانشگاهی را اقدامی نامطلوب و مانع توسعه علمی کشور ارزیابی کرد و اظهار امیدواری کرد تصمیم گیری مسئولین متناسب با توان و ظرفیت های نیمی از جامعه و منطبق با شرایط و الزامات اجتماعی اتخاذ شود.

سخنران اول برنامه آقای حمید حسینی عضو هیأت رئیسه اتاق بازرگانی تهران بود. وی آمار اشتغال زنان را که ۱۴% است با توجه به سطح سواد و تحصیلات زنان و شرایط فعلی جامعه خیلی اندک دانست. دکتر حسینی تعداد زنان دارنده کارت بازرگانی را ده درصد در تهران و پانزده درصد در کل کشور اعلام کرد و ادامه برنامه ها به شرح ذیل بود:

ارائه تجربه کارآفرینی توسط خانم زهرا جلیل ثانی مدیرعامل شرکت بازرگانی مجلسی، ارائه مقاله «کسب و کار تجاری، کارآفرینی و خودسازی» توسط مجتبی خسروتاج عضو هیأت نمایندگان اتاق ایران، ارائه تجربه کارآفرینی خانم ها زهرا نقوی- مدیرعامل شرکت ارسباران شیمی و عضو هیئت رئیسه اتاق ایران و انگلیس و خانم فاطمه شریلو، مدیرعامل شرکت گل بهار، خانم فاطمه فیروزی، مدیرعامل شرکت نیلفام شیمی پیوند از گیلان، خانم کیمیا قنبرزاده مدیرعامل شرکت نوآوران آگاه روز، خانم مهری کاردان پور مدیرعامل شرکت تعاونی صنایع دستی هنر بانوان سپاهان از اصفهان و خانم شیرین پیروزمند مدیرعامل شرکت تعاونی گلدوخت زرین از همدان- ارائه مقاله «زنان بازرگان و نهادسازی اجتماعی برای تداوم حضور زنان در عرصه اقتصادی» توسط خانم شبنم بهرامی رئیس کمیسیون گردشگری اتاق البرز و عضو هیأت نمایندگان اتاق ایران، جمع بندی پانل های قبل و بعد از پذیرایی توسط خانم ها مهوش طیرانی(مدیرعامل شرکت نویان بسپار) و خانم بیتا بیات (عضو هیأت مدیره کانون زنان بازرگان) و آقایان محسن بهرامی (رئیس کمیسیون تجارت اتاق تهران و عضو هیأت نمایندگان اتاق ایران) و مجتبی خسروتاج(عضو هیأت نمایندگان اتاق ایران) و بالاخره میزگرد «بررسی فرصت ها و چالش ها» با حضور خانم ها آزاده داننده(مدیرعامل شرکت فنآوران اطلاعات بهاران و رئیس هیأت مدیره انجمن ملی زنان کارآفرین و فریال مستوفی (مدیرعامل شرکت KDD) و آقایان محسن بهرامی (رئیس کمیسیون تجارت اتاق تهران و عضو هیأت نمایندگان اتاق ایران) و نهاوندی (معاون مدیرکل سازمان توسعه تجارت)، در میزگرد پایانی بر چالش های فرهنگی برای حضور و مشارکت فعال زنان تکیه شد.

گزارش همایش «کسب و کار و کارآفرینی زنان در عرصه کشاورزی (فرصت ها و چالش ها)»

تهیه شده توسط فخرالسادات محتشمی پور:

عضو موسس انجمن زنان مدیر کارآفرین و انجمن ملی زنان کارآفرین- کارشنانس امور زنان

به نام خدا

شاید آن روزهایی که دغدغه اشتغال دختران فارغ التحصیل که در ماراتون ورود به دانشگاه ها، هر سال بیش از سال پیش گوی سبقت را می ربود، همه ذهن مرا به عنوان خدمتگزاری کوچک در حوزه زنان وزارت کشور به خود مشغول کرده بود، باور نمی کردم که با وجود هزار مانع رنگارنگ پیش رو، امکان برگزاری طرح ملی ترویج کارآفرینی زنان و توان افزایی زنان کارآفرین، برایمان فراهم گردد و آن گاه که این طرح به همت پژوهنده کارآفرین سرکار خانم فیروزه صابر و تیم آموزشی ایشان و همکارانم در سراسر کشور در دی ماه ۱۳۸۱ آغاز شد و پس از یکسال و اندی با موفقیت به پایان رسید، باز هم باور نمی کردم پیشنهاد و آرزوی تشکیل نهادی مدنی توسط زنان کارآفرین با هدف ایجاد شبکه زنان کارآفرین در سراسرکشور و انتقال تجربیات گرانسنگ ایشان به نسل جوان جویای کار، تنها پس از یکسال محقق شود. ولی اراده الهی بر آن قرار گرفت تا زنانی که با سعی و تلاش شگفتی آور مشکلات پیش رو را پس زده و تهدیدها را تبدیل به فرصت نموده و در عرصه های مختلف به واقع کارآفرینی کرده بودند، به شکرانه موقعیت های ارجمندی که به دست آورده بودند به قصد پرداخت زکات علم و تخصص و تجربیاتشان که همانا نشر آن است، پایه های اولیه بنای انجمن زنان کارآفرین را محکم و استوار در خاک وطن بنشانند.

این انجمن که در سال ۱۳۸۳ با نام «انجمن صنفی زنان مدیر کارفرین» از وزارت کار و امور اجتماعی مجوز گرفت، دامنه فعالیت های خود را در سراسر کشور تعریف کرد و کوشید زمینه تعامل زنان کارآفرین عضو از سراسر کشور را فراهم آورد تا بتوانند ضمن توان افزایی ظرفیت های علمی و تجربی خود پیوند سازمان یافته ای با عناصر موثر در محیط کارآفرینی ازجمله دولت، تشکل های حرفه ای و نهادهای عمومی پیدا کند. مضاف به آن که این همه تجارب را به نسلی که از این پس حضورش در بازارکار هم نیاز است و هم خود نیازمند کار، در مسیری سمت و سو دهند که با خلق ایده و ابتکار و نوآوری مأنوس شود و در فرایند کارآفرینی توان تبدیل ایده به عمل را کسب کنند.

این انجمن در راستای بخشی از اهداف خود ازجمله «ترویج و توسعه کارآفرینی»، «کمک به بهبود و اصلاح سیاست های حمایتی از زنان کارآفرین»، «نهادینه ساختن فعالیت های آموزشی، پژوهشی، مشاوره ای و ترویجی در زمینه کارآفرینی»، « کمک به پیوند منطقی و متناسب میان کارآفرینان، دولت، بانک ها و سایر ذی نفعان» و «کمک به سامان دهی فعالیت های مرتبط با کارآفرینی»، هرساله اقدام به برگزاری همایش ملی در یک حوزه تخصصی کارآفرینی می کند که تاکنون همایش هایی با عناوین ذیل با حضور کارآفرینان و پژوهشگران در حوزه های مربوطه و دانشجویان و مخاطبان عام از سراسر کشور، در شهر تهران برگزار شده است:

1. همايش کارآفرينی زنان و چالش‌های پيش رو (تهران -۱۳۸۳)
2. همايش کارآفرينی زنان و راه‌کارهای بررسی توسعه کارآفرينی (تهران- ۱۳۸۴)
3. همايش کارآفرينی زنان دانش آموخته دانشگاهی (تهران- دانشگاه صنعتي شريف- ۱۳۸۵)
4. همايش کارآفرينی فرهنگی زنان (تهران- ۱۳۸۶)
5. همايش كارآفريني زنان صاحب صنعت و حِرَف )تهران- ۱۳۸۷)
6. همایش کارآفرینی اجتماعی زنان (تهران- ۱۳۸۸)
7. همایش کارآفرینی زنان در حوزه فناوری اطلاعات (تهران- ۱۳۸۹)

و در بهمن ماه سال جاری استان البرز میزبان «انجمن زنان مدیر کارآفرین» و «انجمن ملی زنان کارآفرین» و کارآفرینانی از استان های مختلف کشور، دانشجویان و پژوهشگران و علاقمندان به موضوع کارآفرینی در بخش کشاورزی بود که در هشتمین همایش سالانه انجمن شرکت کرده بودند.

بدون شک همکاری های مجدانه مسئولین و همکاران پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران بویژه جناب آقای دکتر شعبانعلی فمی، رئیس مرکز کارآفرینی آن نقش تأثیرگذاری در موفقیت های حاصله داشته است. هرچند دیگر دستگاه های دولتی و غیردولتی و بویژه بخش خصوصی و تعدادی از اعضای انجمن که علاوه بر مشارکت در کمیته های علمی و اجرایی، بخشی از هزینه های همایش را عهده دار شدند، هریک به سهم خود در این امر که بی تردید خیر بوده است، شریک بوده اند اما از همه این ها که بگذریم سخن دوست خوشتر است. و جای زنان و مردانی که موفقیت های زنانی سخت کوش از هموطنانش موجبات افتخار و شادمانی را برایشان فراهم می کند، روز چهارشنبه بیست و ششم بهمن ماه در تالار امام خمینی پردیس کشاورزی و مناطبع طبیعی دانشگاه تهران خالی بود تا شنوای سخنان دلپذیر و انرژی بخش دوستانی باشند که در میان گل آرایی زیبای سن، پشت تریبون قرار می گرفتند و با شرح تنها جزء کوچکی از کارهای بزرگ و ارجمندشان، لبخند مسرت و رضایت را بر لب مستمعین می نشاندند. از آن جا که شرح تفصیلی آن چه ما شاهدش بودیم برای غایبین از صحنه در این مقال نمی گنجد در ادامه تنها به واگویی شمه ای از آن چه دیدیم و شنیدیم بسنده می کنیم:

برنامه طبق معمول با قرائت آیاتی از کلام الله مجید و نواختن سرود ملی آغاز شد و خانم رئیسی سرحدی دبیر همایش گزارشی از روند علمی و اجرایی را که با چاشنی نقدها و گلایه های مرتبط با موضوع همراه بود، ارائه کرد. پس از آن دکتر پیمان فلسفی معاون سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی وزارت جهاد کشاورزی در ارتباط با موضوع همایش سخنانی ارائه کرد که طبق روال سخنرانی های دولتی از موقعیت زن در تاریخ، آغاز و با اشاره به نقش زن در انقلاب اسلامی ادامه یافت و سرانجام با شرح موفقیت های حاصله زنان در حوزه موردنظر پایان یافت. پس از آن اولین مقاله منتخب از میان مقالات ارائه شده به کمیته علمی همایش با عنوان «سیاست گذاری کارآفرینی پایدار، زمینه ساز افزایش نقش آفرینی زنان کشاورز کارآفرین در توسعه کشاورزی ارگانیک» که به صورت مشارکتی تهیه شده بود، توسط خانم پگاه مرید سادات ارائه شد.

در بخشی از این مقاله آمده است: « نکته مهمی که در انتخاب راهبرد مناسب و سیاستگذاری باید مورد قرار گیرد، توجه به وضع موجود و محیط حاکم بر سیاستگذاری هاست. با توجه به روند فزاینده جهانی شدن و گسترش دانش و جایگزینی اقتصاد نوآور محور به جای اقتصادهای مبتنی بر عوامل تولید و کارایی محور، در حال حاضر، سياستگذاران، برنامه‌ريزان و متخصصان بخش کشاورزي معتقدند که در پاسخ به این تحولات، يک دگرگوني ساختاري در شيوه‌هاي کنوني توليد کشاورزي لازم بوده و کشاورزي مبتني بر بازار در چارچوب توسعه پايدار، راهبردي اساسي براي توسعه کشاورزي به شمار مي‌رود. در اين نوع کشاورزي، کشاورز بايد به نحوي توليد کند که بتواند توليدات خود را در بازار رقابتي که مبتني بر خواست هاي مشتري است به فروش برساند. به اين منظور کشاورز بايد فرصت شناس بوده و نيازهاي مشتري را به درستي شناسايي نمايد و سپس راهبرد لازم را در جهت برآوردن اين نيازها طراحي و اجرا نمايد. به عبارت ديگر کشاورز امروز بايد يک کارآفرين (اسكندري،۱۳۸۵) و کشاورزی باید کارآفرینانه باشد. »

در این مقاله توانمندسازی زنان در جهت کارآفرینی پایدار و توسعه کشاورزی ارگانیک پایدار ضرورتی غیرقابل انکار دانسته شده که مستلزم تمهیداتی اصولی از طریق فراهم نمودن شرایط و زمینه مساعد اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی است که خود نیازمند توجه ویژه دولت و اتخاذ تدابیر و سیاست خاص در این زمینه است.

در این جا نوبت می رسد به ارائه یک تجربه کارآفرینی توسط زنی که با یک تغییر مسیر در روند زندگی اش، به آن نائل آمده است. خانم فرزانه تبریزی مدیریت شرکت سحرگاهان(صادرات آبزیان) و شرکت بهارگوشت(پرورش ماهی) پزشک متخصص بیهوشی است که رشته تحصیلی پسرش او را به سمت آبزیان کشانده است. وی موسس و مدیرعامل مجموعه پرورش ماهی قزل آلا در استخر است. او که بنیان‌گذار و رییس هیأت مدیره یک کسب و کار خانوادگی است، در ادامه فعالیت‌های خود اقدام به پرورش خرچنگ دراز آب شیرین نموده و نوآوری‌های متعددی در بسته‌بندی و فروش محصولاتش در بازاهای اروپا داشته است.

خانم تبریزی در ارتباط با علت حضور در این همایش و ارائه تجربیاتش می گوید: «من همه فعالیت خود را به خوبی پیش می‌بردم و هیچگاه سوء مدیریت در مجموعه ما وجود نداشت. اما هرگز فکر نمی‌کردم که چالش‌ها و شرایط محیطی به گونه‌ای پیش رود که مجبور به متوقف کردن کسب وکار خود شوم!! متاسفانه مجموعه سحرگاهان تعطیل شده و ما قادر به ادامه فعالیت نیستیم. بخشی از این مشکلات به بانک‌ها و تبادل پول با بانک‌های خارجی و بخشی هم به بی‌ثباتی بازار ارز برمی گردد. من در سن و شرایطی نیستم که دنبال معرفی خود و مطرح کردن خودم باشم و مهمترین دلیل تمایلم به حضور در همایش زنان کارآفرین، مطرح کردن این مشکلات و بررسی چالش‌های پیش روی کارآفرینان و افرادی است که صاحب ایده هستند.»

ارائه تجربه کارآفرینی خانم عطیه وحدت پور، مدیرعامل شرکت طراحان طبیعت ترنج برای دقایقی فضای تالار را با طراوت گل و گیاه و باغبانی همراه کرد. وی ابتدا از خود سخن می گوید: « عطیه وحدت‌پور، ۱۳۵۵ تهران هستم. در سال ۱۳۷۷ در رشته مهندسی کشاورزی– آبیاری از دانشگاه تهران فار‌غ‌التحصیل شدم. در سال‌های ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۴، به عنوان کار‌شناس، تحلیل‌گر، و مدیر فروش در شرکت‌های مختلفی مشغول به کار بودم. در سال ۱۳۸۴، اقدام به راه‌اندازی و بهره‌برداری از یک واحد گلخانه‌ای کشت هیدروپونیک توت‌فرنگی در شهرک گلخانه‌ای هشتگرد کردم. و به مدت چهار سال در آنجا مشغول به فعالیت بودم. تا آنکه در سال ۱۳۸۸، شرکت «طراحان طبیعت ترنج» را تأسیس کردم و در پارک علم و فناوری دانشگاه تهران مستقر شدم. از سال ۱۳۸۹، این شرکت، برای اولین بار در ایران اقدام به فعالیت در حوزه باغبانی کودک و نوجوان کرد.»

وحدت‌پور، فردی است که ارتباط خود با دانش و دانشگاه را پس از پایان یافتن دوره تحصیلش حفظ کرده و به منظور به‌روز نگه‌داشتن دانش خود و افزایش مهارت‌هایش در حوزه کسب‌و کار خود، دوره‌های آموزشی مختلفی را گذرانده است. او موفق شده تا دوره کامل طراحی سیستم‌های آبیاری را بگذراند و مجوز آن را کسب نماید. او همچنین دوره‌های آموزشی مختلفی در حوزه مدیریت بازاریابی و فروش وکارآفرینی گذرانده است و پس از آن به سراغ دوره­های تربیت مربی کارآفرینی رفته و در حال حاضر دارای رتبه تدریس کارآفرینی از اداره کار است. او همچنین دارای رتبه باغبانی و آبیاری از سازمان نظام مهندسی کشاورزی استان تهران است.

این کارآفرین چشم انداز آینده مجموعه خود را در ارائه محصولات باغبانی کودک و خدمات آموزشی و ایجاد فضای عملی، توسعه و گسترش آن در تمامی شهرهای ایران می بیند و امید دارد تا با لطف خدا بتواند در این مسیر گام بردارد.

پس از آن خانم زهره بهارلو از استان فارس تجربه کارآفرینی خود را در کشت مرکبات برای مخاطبان بیان کرد. وی ساکن شهر داراب در استان فارس، متولد سال ۱۳۳۹ است و تا مقطع کاردانی ادامه تحصیل داده است و از حدود ۱۵ سال پيش که همسرش به دیار باقی شتافته، مسئولیت کشت و زرع در اراضی کشاورزی خانواده را بر عهده گرفته است و توانسته تا به امروز با اعمال مدیریت مدبّرانه و منطقی خود موفقیت‌های تحسین برانگیزی داشته باشد. خانم بهارلو در بکارگیری نوع، روش و شیوه کشت و کار اغلب محصولات از جمله مرکّبات جالیز، گندم، ذرت و پنبه به گونه‌ای عمل کرده که در منطقه، الگویی برای سایر کشاورزان شده است. ازجمله عوامل موفقیت خانم بهارلو به عنوان باغ دار نمونه زن در سطح ملی در سال های ۷۶ و ۸۳، می توان به استفاده از روش های نوین فعالیت کشاورزی، بکارگیری توصیه های فنی کارشناسان و محققان، انجام آزمون خاک، استفاده مطلوب از کودهای شیمیایی به ویژه ریزمغذی ها و همچنین استفاده و بکارگیری بهینه نهاده های کشاورزی، اشاره کرد.

خانم بهارلو در پایان داستان کسب و کار خود می گوید: « همیشه با تمام توان مشغول به کار بوده‌ام و این‌که می‌توانم در تأمین غذای جامعه نقشی داشته باشم موجب شده است تا علاقه من به این کار بیشتر و بیشتر شود. سال‌های بین ۸۰ تا ۸۸ سال‌های کوشش و تلاش من بود و من کاملاً راضی بودم و بدون توجه به ادامه خشک‌سالی و آزاد شدن قیمت نهاده‌های کشاورزی کارم را ادامه می‌دادم. در این سال‌ها افت و پایین رفتن سطح آب نيازمند حفر چاه‌های عمیق به جای نیمه عمیق و مستلزم هزینه‌های زیاد برای ما بود که باعث بدهکاری زیادی برای ما شد. مخصوصاً که چند چاه حفر شده به علت حفر غیر‌اصولی متلاشی و باعث صدمه مالی نسبتاً زیادی به ما شدند.

مشکلات بخش کشاورزی با وجود تعمیق و تجهیز چاه‌ها و آزاد شدن نهاده‌ها و ثابت ماندن قیمت محصول کشاورزی روز به روز بیشتر و بیشتر می‌شد. ولی با وجود تمامی این مشکلات تا امروز ادامه داده‌ام. دل‌سردی من زمانی زیاد شد که در سال گذشته قیمت سوخت و برق تقریباً ده برابر شد به طوری که در سال جاری قادر به پرداخت اقساط بانکی خود نشده‌ام.

چه خواهد شد؟ آیا بخش کشاورزی محکوم به فناست؟ یا باید ماند و ادامه داد؟ با چه امیدی و با چه پشتوانه مالی؟ با دستان خالی و دل پرامید؟

تمامی این سال‌ها و گذراندن مراحل موفقیت مرا علاقمند کرده و مانده‌ام به امید فردا. آیا فردایی روشن در انتظار بخش کشاورزی و تولید است؟ آیا بن‌بست کنونی باعث از بین رفتن کشاورزی خواهد شد؟ آیا خشک‌سالی شدیدتری در راه است و ما را سرانجام از پا درخواهد آورد؟ آیا دولت کشاورزان و تولید‌کنندگان را همراهی می‌کند؟ در انتظار فردا و چشم‌انتظار دريافت پاسخ اين پرسش‌ها مانده‌ام.»

مباحث این بخش از برنامه با جمع بندی اعضای پانل که از کارآفرینان و دانشگاهیان هستند، به پایان می رسد و بخش بعدی با پخش فیلم هایی کوتاه از کسب و کار سه تن از اعضای انجمن که کارآفرین در بخش کشاورزی هستند آغاز می شود، دامپروری صنعتی، زنبورداری و کشت برنج و با ارائه مقاله «کاهش ضایعات پس از برداشت محصولات کشاورزی، فرصتی برای کارآفرینی زنان روستایی» (که باز هم به شکل گروهی تهیه شده) توسط خانم مهدیه سادات میرترابی ادامه یافت.

این مقاله علمی به صورت موردی بر ضایعات پس از برداشت محصولات کشاورزی زنان روستایی در آسارا متمرکز شده است. بر طبق مستندات این مقاله زنان روستایی بخش آسارا در زمینه انبارداری مشارکتی متوسط، در زمینه حمل و نقل محصولات باغی نیز مشارکتی در حد متوسط دارند. در زمینه فرآوری محصولات کشاورزی مشارکتی بالا و در زمینه بسته بندی و بازاریابی نیز باز هم مشارکتی متوسط دارند.

در پایان این مقاله نیز راهکارها و پیشنهاداتی برای توسعه کارآفرینی زنان روستایی آسارا ارائه شد که مورد توجه اعضای پانل ازجمله مدیرکل امور زنان روستایی و عشایری وزارت جهاد کشاورزی قرار گرفت.

تجربه کارآفرینی بعدی به خانم رقیه رستمی مدیر گلخانه توت فرنگی از استان کرمان اختصاص داشت. وی داستان زندگی و کسب و کار خویش را با شور و حرارتی زایدالوصف بیان کرد و در خلال آن از فرهنگ غالب مردسالار که در مسیر رشد و بالندگی زنان موانعی بزرگ ایجاد می کند، گلایه کرد. وی که علاوه بر تولید انبوه توت فرنگی، در بخش باغداری مرکبات نیز فعالیت دارد و تجربه پرواربندی را هم دارد، در مورد مشکلات خود و نیز مشکلات سایر زنان کارآفرین چنین می گوید: « من اکنون تقریباً به طور کامل مشغول کشاورزی هستم و مشکلاتم یکی تعطیلی واحد پرواربندی است که امروز حدود بیش از ۱۵۰ میلیون تومان تأسیسات دارد كه دليل آن، عدم همکاری آب منطقه‌ای کرمان براي تمدید پروانه برداشت آب لازم از رودخانه هلیل است. دوم آنکه میوه توت فرنگی ظرافت بسیاری زیادی دارد و از آنجا که بازار عرضه آن به طور عمده در تهران است، در هنگام حمل و نقل به تهران، با خودروهای معمولی لطمه زیادی می‌خورد. که راه حل آن وجود خودروهای سردخانه‌دار کافی در منطقه و یا راه‌اندازی فرودگاه جیرفت است که متاسفانه در حال حاضر هیچ‌کدام دراختیار نیست.

به عقیده من، آنچه که موجب حضور کمرنگ‌تر زنان در عرصه کارآفرینی مي‌شود، در وهله اول مسائل فرهنگی و عدم همکاری خانواده با خانم‌هایی است که متقاضی کار در محیط‌های باز مثل کشاورزی می‌باشند و دوم مشکلات زیادی از قبیل گرفتن تسهیلات و امکانات و غیره است که بر سر این راه وجود دارد و بسیاری از افراد توان پیمودن این راه را ندارند. یکی دیگر از مشکلات و موانع توسعه کارآفرینی در این حوزه هم مخاطره بالای سرمایه‌گذاری در این بخش است که جرأت ورود افراد نوپا را به این راه می‌گیرد.»

تجربه کارآفرینی بعدی به استان خراسان اختصاص دارد و خانم طاهره عشقی تولید کننده صیفی جات به طریق ارگانیک در این قسمت از برنامه به ارائه داستان کسب و کار خویش می پردازد: « در سال ۱۳۸۳ موفق به اخذ پروانه تأسیس از اداره جهاد کشاورزی شهرستان نیشابور شدم. در پایان بهمن ماه به بانک کشاورزی معرفی و با استفاده از تسهیلات این بانک یک واحد تولیدی سبزی صیفی گلخانه‌ای در مزرعه خود به بهره‌برداری رساندم. در همین زمان، در کنار فعالیت‌های کشاورزی خود، تصمیم به پرورش ماهی در استخر ذخیره آب کشاورزی گرفتم و آن را اجرا کردم و از مزایای آن که تولید کود ملایمی برای زمین‌های کشاورزی بود، بهره‌مند شدم. در سال ۱۳۸۵ تولیدکننده برتر محصولات گلخانه‌ای در سطح شهرستان شدم. در سال ۱۳۸۶ در کلاس‌های IPM مدیریت تلفیقی آفات،که شیوه‌ای در مدیریت آفات است شرکت کردم و پس از آن رویکرد جدیدی نسبت به محیط زیست و جمعیت فعال آفات خاص پیدا کردم و آن را مدنظر قرار دادم. IPM از تمام فنون و الگوهای مناسب به‌عنوان یک روش امکان‌پذیر و سازگار استفاده می‌کند و جمعیت آفات را کنترل کرده و در زیر آستانه زیان اقتصادی نگه می‌دارد. بنابراین من هم از این روش در محل مزرعه خود استفاده کرده و با استفاده از آن تولیدات مزرعه خود را به‌صورت سالم وارد بازار کردم. از همین‌رو در آن سال به‌عنوان تولیدکننده گلخانه‌ای محصولات سالم در سطح استان شناخته شدم.»

وی در پایان یکی از عوامل سلامت انسان را تغذیه سالم عنوان می کند که جز آب و خاک و محیط سالم به دست نمی آید و برای فهم معنای محیط سالم توسط همه شهروندان و بسیج شدن برای رسیدن به آن نه به عنوان وظیفه ای فردی یا ملی بلکه به عنوان یک وظیفه انسانی اظهار امیدواری می کند.

صغری پرکاس مدیر شرکت صنایع غذایی دلوار خزر کارآفرین دیگری است که از استان گیلان آمده تا با جوانان و دانشجویان و علاقمندان از تجربیات خود بگوید، وی که کار در نیروی دریایی ارتش را با بازخرید کردن خود وداع گفته است در آژانس هواپیمایی همسرش مشغول به کار می شود و در یک سفر تفریحی به خطه مازندران و آشنایی با ماهی کیلکا و شرایط صید آن صفحات جدیدی را در دفتر زندگی اش می گشاید.

خانم پرکاس پس از شماره کردن مشکلات کاری خود می گوید: « من معتقدم اگر انسان قادر باشد از تهران‌نشینی و رفاه کامل دست بکشد و در یک روستا زندگی کند، کار بزرگی کرده و این کار خیلی مشکل است چون در تهران و شهرهای بزرگ همه نوع رفاه و سرگرمی وجود دارد ولی در روستاهای محروم کمترین امکانات وجود ندارد. از آنجا که من اهداف بزرگی داشتم توانستم به نفس خود فایق آیم و براحتی با این مشکل ساختم همین که توانسته‌ام برای ۳۵ نفر اشتغال ایجاد كنم فوق‌العاده به خودم می‌بالم. اوقات فراغت خود را با نگهداری ماکیان و پرورش آن و کشاورزی، درختکاری، و سبزی‌کاری پر می‌کنم.

مشکلات کار زیاد است. تهیه مواد اولیه، تورم‌های پیش‌بینی نشده، و از همه مهم‌تر فروش محصولات تولید شده و گردش سرمایه اندک به‌ صورتی که تولید قطع نشود. همه این کار‌ها فوق‌العاده طاقت فرسا است ولی مصمم هستم که به این کار ادامه بدهم. این ایستادگی در مقابل سختی‌ها و برخورد منطقی با آن راز موفقیت من است. من از تجارب ارزنده کسانی که تولید داشته‌اند کاملا استفاده می‌کنم. برای آموختن و کسب تجارب از سایرین همیشه آماده هستم من این تجربه را دارم که اگر انسانی بخواهد کار غیرممکني را انجام دهد حتما با فکر و پافشاری و ایمان به خدا می‌تواند موفق شود من به تمام خانم‌هایی که می‌توانند و قصد انجام کاری را پیشنهاد می‌کنم چنان‌چه در کار خود مصمم باشند حتما موفق خواهند شد اگر توانایی‌های خود را باور داشته باشیم موفق خواهیم شد اعتماد به نفس اولین قدم در کارآفرینی و تولید است و توکل به خداوند بزرگ و انتخاب صحیح و مطالعه شده راز موفقیت من است.»

جمع بندی مباحث این بخش نیز توسط اعضای هیأت علمی و نماینده وزارت جهاد کشاورزی در پانل، صورت می گیرد و پخش گزیده ای از فیلم بانوی گل سرخ ساخته آقای پورطهماسب درباره زندگی بانوی گل و گلاب، مرحومه شهین دخت صنعتی (سرلتی) که گلاب زهرا به نام او شناخته می شود، عطری خوش اما محزون در فضای تالار می پراکند و پس از آن عطر زعفران نظرآباد استان البرز از لابلای کلام زن روستایی ساکن احمدآباد، خانم خدیجه سردهقان بر مشام شرکت کنندگان در همایش می نشیند. او هم از زندگی خویش و فعالیت هایش و مشکلات و موفقیت هایش می گوید و کلامش را اینگونه امیدوارانه ختم می کند: « بنده خودم از سال ۱۳۸۳ در عرصه‌های مختلف اجتماعی حضور داشتم، و فعالیتهای اجتماعی متعددی از قبیل مددکار کمیته امداد، تسهیلگر اداره بهزیستی در روستای احمدآباد، کارمند اداره دهیاری و کارمند شورای اسلامی را انجام داده‌ام. حتی توانستم به‌عنوان نایب رئیس شورای اسلامی روستای احمدآباد و مسئول صندوق حمایت از معلولین به جامعه خود خدمت کنم اما هیچکدام از این فعالیت‌ها، به اندازه حضورم در عرصه کشت زعفران و کشاورزی برایم خوشایند نبود و خرسندی به بار نمی‌آورد. امیدوارم تمام زنان سطح کشور بتوانند در زمینه‌هایی که خود احساس می‌کنند برایشان مسرت بخش و مفید جامعه است فعالیت نمایند. انشاءالله»

و حالا نوبتی هم که باشد نوبت شالیزار است و عطر خوش شالی در استان همیشه سبز گیلان و این هم داستان زندگی و کسب و کار خانم کلثوم نصیری: « من در سال ۱۳۵۰ در خانواده‌ای روستایی به دنیا آمدم و پدر و مادرم به غیر از کار کشاورزی، کارخانه‌داری هم می‌کردند. ما هفت فرزند بودیم و من فرزند چهارم آن خانواده بودم . در سال ۱۳۶۹ در سن ۱۸ سالگی با همسرم که در آن زمان ۲۸ داشت واو هم از خانواده‌ای روستایی و کشاورز بود ازدواج کردم. به لطف خدا ازدواج موفقی داشتم و همراه با خانواده همسرم در روستا زندگی می‌کردم.

تا سال ۱۳۷۷، من صاحب سه فرزند شدم، و با داشتن فرزندان کوچک، کشاورزی می‌کردم و همراه با کشاورزی ، به باغ‌داری و مرغ‌داری نیز مشغول بودم.. پس از گذشت شش سال شرکت همسرم ور شکست شد و همسرم همراه با من کشاورزی را ادامه داد. ما زندگی آرامی داشتیم و خیلی برای زندگیمان تلاش می‌کردیم.

پدرم صاحب یک کارخانه برنجکوبی بود که از پدرش به ارث رسیده بود. ولی به دلیل کهولت سن قادر به اداره آن نبود. به همین دلیل آن کارخانه را در سال ۱۳۷۹ از پدرم خریداری کردیم . من و همسرم با یکدیگر، آن را اداره می‌کردیم و مخارج زندگی خود را از آن طریق به دست می‌آوردیم ، علاوه بر آن همچنان به کشاورزی هم مشغول بودم. این روال تا سال ۱۳۸۳ ادامه داشت. ولی به دلیل برف سنگین آن سال ،کارخانه فروریخت و ما به فکر ساخت کارخانه جدید بودیم و با مراجعه به اداره‌ها هیچ نتیجه‌ای نگرفتیم و با مخالفت‌های شدید آن‌ها مواجهه شدیم. هر روز من و همسرم به دنبال کار‌ها می‌رفتیم. این رفت و آمد‌ها تا سه سال ادامه داشت ولی به نتیجه‌ای نرسیدیم تا آنکه تصمیم گرفتیم زمین و خودروی شخصی خود را بفروشیم و همراه با پس‌انداز خودمان ساخت کارخانه را شروع کنیم. پس از مدتی توانستیم نظر اداره‌ها و بانک‌ها را نسبت به کارخانه جلب کنیم و از کمک آنها استفاده کنیم. ما در عرض شش ماه ساخت کارخانه را تمام کردیم و در‌‌ همان سال یعنی در سال ۱۳۸۸ آن را افتتاح کردیم.ما هیجده کارگر داشتیم و شبانه روزی کار می‌کردیم. همسرم مکانیکی و خشک کردن جو و سفید‌کردن آن را بر عهده داشت و بسیاری از کارهای برقی آن را نیز خود پیگیری می‌کرد. من هم حسابداری و خرید و فروش برنج را بر عهده داشتم. قسمتی از کارخانه را همسرم و قسمت دیگر را من اداره می‌کردم. دخترانم در بسیاری از کار‌ها به من کمک می‌کنند. ما در خانواده با همکاری یکدیگر در برابر بسیاری از مشکلات مقاومت کردیم و هر کدام از ما کار‌های زیادی را در رابطه با کارخانه انجام دادیم و در کار خود موفق هستیم. ما تقریباً چهار ماه از سال را به صورت فشرده و شبانه‌روزی کار می‌کنیم و بقیه ماه‌های سال کم‌تراکم‌تر کار می‌کنیم .کارخانه ما حدوداً سالیانه ۲۵۰۰۰ گونی دریافت می‌کند و حدود ۱۵۰۰ تن در سال سفید می‌کند.»

نسیم حیدرپور، مدیرعامل و رئیس هیأت مدیره شرکت سازه گستر سبز شمال باز هم از استان همیشه سبز گیلان، آخرین زن کارآفرینی است که در این بخش به ارائه تجربیات خود می پردازد. وی دانش آموخته رشته مهندسی آب از دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) است و مدیر و مجری طرح گلخانه گیاهان آپارتمانی و باغ پرورش گل و گیاهان زینتی که در سال های ۸۳ و ۸۵ موفق به اخذ عنوان کارآفرین برتر شده است.

وی همچنین از سال ۸۰ شروع به اجرای پروژه های عمرانی کرده است که اجرای پروژه‌های طرح تجهیز و تسطیح اراضی روستاهای استان گیلان (اباتر- معاف اومندان-آتشگاه– پس ویشه- نوخاله-چماچار و…)، احداث شبکه‌ها وکانال‌های بتنی آبیاری و زه‌کشی درجه ۲و۳و۴، لای‌روبی آب بندان‌ها و انهار منشعب از رودخانه‌ها و احداث سردهنه‌های بتنی وبند‌ها و سدهای انحرافی ساخت و راه‌اندازی سازه‌های گلخانه‌ای مدرن، طراحی و اجرای پروژه‌های فضای سبز، بخشی از این فعالیت‌ها هستند.

مجری برنامه پس از پخش فیلم کوتاهی در ارتباط با کشاورزی ارگانیک به جمع بندی مباحث مطرح شده در این بخش از برنامه می پردازد و شرکت کنندگان در همایش با انبوهی از تجارب نوین در حوزه کشاورزی می روند تا در فضای فرح بخش این پردیس به تجزیه و تحلیل همه تناقضاتی بپردازند که میان تهدیدها و موانع و مشکلات فراوان پیش روی زنان کارآفرین و سختکوشی ها و مداومت ها و موفقیت های آنان وجود دارد.

بخش پایانی همایش ساعت ۱۵ با ارائه آخرین و دهمین تجربه کارآفرینی توسط خانم فاطمه شکری مدیرعامل و موسس شرکت خدمات فنی مهندسی آوا راستین طبیعت آغاز می شود. وی که متولد سال ۱۳۵۳ در شمیران است، فعالیت حرفه ای خود را در کشاورزی از سال ۱۳۸۲ با ابداع و تالیف سالنامه کشاورزی و منابع طبیعی ایران برای (سازمان نظام مهندسی کشاورزی کشور) آغاز کرده است. پس از آن به تدریج با کشاورزان و بهره برداران ارتباط برقرار کرده و بدین ترتیب به آموزش و ترویج شیوه‌های بر‌تر کشاورزی در نقاط مختلف کشور مشغول می شود و می گوید:« با گسترش کار و جلب اطمینان کشاورزان در سال ۱۳۸۶ ه‌بطور رسمی با تاسیس (شرکت آوا راستین طبیعت) به‌عنوان شرکتی پیشرو در تدوین برنامه‌های (آموزشی، ترویجی و مشاوره‌ای) پاسخگوی بخشی از نیاز روز جامعه (سلامت تولید و مصرف کنندگان محصولات کشاورزی و حفظ محیط زیست) هستیم. از مهم‌ترین نتایج فعالیت‌های مذکور، برگزاری اولین جشنواره برداشت محصول سیب سالم در منطقه جابان دماوند در شهریور ماه ۱۳۹۰ است که کاهش چشمگیر مصرف سم و کود شیمیایی را در جابان دماوند به همراه داشته است. لازم به ذکر است این جشنواره در ۷ هکتار باغ در حال گذار ارگانیک، واقع در جابان دماوند برگزار شد. در این باغ با مدیریت و نظارت شرکت «آوا راستین طبیعت» تغذیه درختان از مواد آلی و زیستی است و برای اولین بار در کشور، در کنترل آفات و بیماری‌های متعدد درختان (از اردیبهشت ۱۳۹۰) حتی یک لیتر سم نیز استفاده نشده است و روش‌های (کنترل بیولوژیک – به زراعی وآفت کشهای انتخابی گیاهی) جایگزین سموم پرخطر شیمیایی شده است. به همین علت از طرف مسئولان وزارتخانه، این باغ در جشنواره مذکور سایت ملی اعلام شد. »

قبل از برنامه اختتامیه که به قرائت بیانیه پایانی و اهداء تقدیرنامه ها، یادبودهای همایش اختصاص دارد، دست اندرکاران برای بررسی فرصت ها و چالش های کارآفرینی در بخش کشاورزی، میزگردی را تدارک دیده اند که با حضور خانم ها فیروزه صابر، سروت عسگری رانکوهی و آقایان دکتر حسین شعبانعلی فمی و مهندس جوانمردی برگزار می شود و مباحث مطرح شده در آن و جمع بندی این مباحث به شرح ذیل است:

دستاوردهای همایش:

– فرصت آشنایی زنان صاحب کسب و کار و کارآفرینی کشاورزی و کمک به توسعه شبکه زنان کارآفرین توسط انجمن

– فرصت آشنایی، همفکری و توسعه ارتباطات کارآفرینان، تشکل های حرفه ای، مسئولین و کارگزاران دولت و دانشگاهیان

– انتقال تجارب فعالیت های کارآفرینانه به دانشجویان و فارغ التحصیلان

– کمک به شناخت فرصت های پیش رو و همفکری برای رفع چالش های پیش رو

نکات مورد توجه:

– در کشاورزی موانع فرهنگی کمتری برای زنان نسبت به بخش های دیگر اقتصادی وجود دارد و دلیل آن نزدیکی و قرابت این بخش با خانواده در روستاها و نیز سابقه تاریخی نقش آفرینی اقتصادی زنان روستایی است.

– پیوند جدی رشته کشاورزی با تجارب عملی (تلفیق علم و عمل) و درنتیجه کمک به کاربردی شدن آن با توجه به آمادگی زنان در حوزه کشاورزی برای این منظور و اهمیت نقش دانشگاهیان در این مسیر

– ضرورت اطلاع رسانی قوانین و مقررات مربوط به زنان کارآفرین حوزه کشاورزی

– شناخت بازار، اطلاعات بازار و شیوه های نوین بازاریابی نیاز جدی به ساماندهی برای ارتقای ظرفیت مدیریت و توان علمی زنان صاحب کسب و کار و کارآفرین دارد. پیشنهاد ایجاد کیوسک­های اطلاعاتی در مناطق با قابلیت محوری کشاورزی توسط فارغ التحصیلان دانشگاهی

– نقش سازنده و حساس زنان در توسعه و تولید محصول سالم و ارگانیک از این نظر مناسب است پروتکل های همکاری بین انجمن و نهادهای مربوطه امضا شود.

پیشنهاد:

– تشکیل یک پایلوت برای تلفیقی علمی و عملی در پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران با همکاری انجمن- دانشگاه و کارآفرینان حوزه کشاورزی

اینک هشتمین همایش یک روزه انجمن زنان کارآفرین به پایان رسیده و شاخه های گل در دست شرکت کنندگان و گل لبخند رضایت از گذراندن روزی پرثمر بر لبان آنان نشسته است. عکس های یادگاری و وداع تا سالی دیگر و مخاطبانی دیگر در روزی باشکوه که تجربیات گران سنگ زنان کارآفرین ایرانی را در حوزه ای دیگر با افتخار تمام شنوا باشند.

ششمین همایش کارآفرینی زنان با موضوع کارآفرینی اجتماعی در تاریخ ۶ اسفند ۸۸ توسط انجمن زنان مدیر کارآفرین و انجمن ملی زنان کارآفرین در موسسه نیکوکاری رعد برگزار شد.

در این برنامه یک روزه ابتدا دبیر همایش به معرفی اهداف و محورها و برنامه های همایش پرداخت و از حضور شرکت کنندگان از بخش دولتی، دانشگاه ها، مراکز کارآفرینی و علاقمندان به موضوع کارآفرینی اجتماعی تشکر کرد و پس از آن مقاله دکتر میرطاهر موسوی عضو هیأت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی و عضو هیأت امنای موسسه خیریه کهریزک با عنوان «کارآفرینی و خلاقیت در زنان» ارائه شد. سخنرانی خانم مه لقا ملاح مادر محیط زیست ایران و رییس محترم جمعیت مبارزه با آلودگی محیط زیست فضای متفاوتی به همایش بخشید و آنچه از دل او برمی خاست بر دل جمله حاضران نشست و این خود موجب انبساط خاطر و رضایت این بانوی حافظ محیط زیست شد.

مقاله مشترک دو کارشناس ارشد کارآفرینی خانم ها زهرا عمرانی و زهرا بهروزآذر با موضوع «کارآفرینی اجتماعی و عوامل موثر بر توسعه آن در ایران» از استحکام، جذابیت و تأثیرگذاری لازم برخوردار بود به نحوی که براساس ارزیابی شرکت کنندگان، امتیاز بالایی گرفت. ارائه تجربیات کارآفرینی خانم ها سعیده قدس- موسس خیریه محک، دکتر فرح جمالی- مدیرعامل موسسه خیریه روزبه زنجان، زهرا بنیانیان- مدیرعامل موسسه خیریه صدیقین، فاطمه کبیر- مدیرعامل انجمن خیریه بانوان گرگان، و مقاله آقای سیدکمال الدین هادیان با موضوع «نقش سرمایه اجتماعی در کارآفرینی اجتماعی زنان» نیم روز اول را پایان بخشید و پس از صرف نهار در محوطه جنبی نمایشگاه حاضرین بار دیگر به سالن بازگشتند تا در جریان فعالیت های موسسه رعد، میزبان همایش قرار گیرند و به دنبال آن دکتر پروین معروفی مدیرعامل تعاونی توسعه یاران مهر به معرفی سابقه کار اجتماعی خود و فعالیت هایش در بخش دولتی و پس از آن حوزه های غیردولتی و تأثیرات اجتماعی فعالیت هایش پرداخت و محدودیت زمان همایش اجازه پخش کامل فیلم مربوط به پروژه توانمندسازی زنان شیرآباد زاهدان را نداد.

خانم فاطمه دانشور مدیرعامل و موسس خیریه مهرآفرین، آخرین کارآفرینی بود که با تشریح چگونگی شکل گیری و فعالیت های موسسه مهرآفرین، شرکت کنندگان را به صورت موردی با موضوع کارآفرینی اجتماعی آشنا کرد و همه این عزیزان تحسین مستمعین را به جهت کارهای بزرگی که در تهران و دیگر استان ها با هدف رساندن خیر اجتماعی و کم کردن مشکلات عمیق اجتماعی جامعه انجام داده اند، برانگیختند.

در بخش بعدی میزگرد «چالش ها و فرصت های کارآفرینی اجتماعی زنان» با حضور خانم ها، فیروزه صابر- رئیس هیأت مدیره انجمن زنان کارآفرین و فاطمه فرهنگ خواه- عضو انجمن و مدیرعامل انجمن حمایت از کودکان و نوجوانان توان یاب و آقایان دکتر محمدحسین زارعی- مشاور حقوقی و دکتر محمدرضا واعظ مهدوی عضو هیأت علمی دانشگاه شاهد به مدیریت خانم فیروزه صابر مادر کارآفرینی زنان در ایران برگزار شد. پایان بخش برنامه، اهدای لوح تقدیر و یادمان همایش بود که به دستان هنرمند راما هوشمند وزیری کارآفرین جوان عضو انجمن و همکارانش ساخته شده بود و مورد توجه و تحسین شرکت کنندگان در همایش قرار گرفت. مجری متبحر و ورزیده برنامه خانم ژاله صادقیان با انگیزه وافر اجتماعی، نقش تعیین کننده ای در اجرای برنامه ای وزین و تأثیرگذار ایفا نمود و عکس های یادگاری از یارانی که رفیق نیمه راه نشدند روزی خوش و به یادماندنی را برای همیشه در تاریخ کارآفرینی ایرانی و فعالیت های زنان توانمند ثبت کرد.

پنجمين همايش انجمن زنان مدير كارآفرين با عنوان «كارآفريني زنان صاحب صنعت و حِرَف» در تاريخ ۱۲ اسفندماه ۱۳۸۷ برگزار شد.

در اين همايش كه با سخنراني مهندس اسحاق جهانگيري با تأكيد بر اهميت كارآفريني زنان در بخش صنعت افتتاح شد، دكتر رمضانعلي رؤيايي درباره ي «فرصت هاي كارآفريني و كسب و كار در بخش صنعت و حِرَف» و خانم مهندس سميرا حمزه لويي درباره‌ي «رويكردي نو به آموزش كارآفريني مبتني بر استاندارد ايزو ۱۰۰۱۵» مقالات خود را ارائه كردند.

همچنين خانم ها؛ سهيلا خوشنويسان، مديرعامل شركت بهينه سازان صنعت تأسيسات، زهرا زماني، مديرمؤسسه توليدي خياطي۱۱۲، بنفشه صديق، مديرعامل شركت شيگال(سازنده شيرآلات گاز و قطعات خودرو)، مرسده نادري، مديرعامل شركت هوديان(سازنده يونيت هاي دندانپزشكي)، شكوه السادات هاشمي، مديرعامل شركت توره شيمي پارس(توليدكننده اولين حشره كش غيرسمي)، مهوش طيراني، مديرعامل شركت نويان(محصولات پتروشيمي)، فاطمه دانشور، مديرعامل شركت سياحان سپهرآسيا(بخش معدن و همچنين مديرعامل مؤسسه خيريه مهرآفرين)، مهري جوادزاده، مديرعامل شركت توليدي- صادراتي سپهر(رييس هيأت مديره انجمن صادركنندگان كالا و خدمات و عضو هيأت مديره كانون عالي انجمن هاي صنفي كارفرمايي ايران) تجربيات كارآفريني خود را مطرح كردند.

مبحث ارائه شده توسط خانم جوادزاده با عنوان «موفق ناموفق، ناموفق موفق» حاوي نكاتي درخصوص بحران كنوني حاكم بر اقتصاد ايران و تأثير آن به صورت عملي بر كسب و كارهاي موجود به ويژه نقش منفي طرح حمايت از بنگاه هاي زودبازده در اين خصوص و روش‌هاي كاربردي مقابله با آن بود كه مورد توجه حضار قرار گرفت.

پس از آن ميزگردي تحت عنوان «بررسي چالش ها و فرصت هاي كارآفريني در عرصه صنعت و حِرَف» با حضور: خانم مهندس سيده فاطمه مقيمي، مديرعامل انجمن ملي زنان كارآفرين و رييس شوراي زنان بازرگان اتاق بازرگاني ايران و تهران، آقاي دكتر اكبري، رئيس كميسيون صنايع و معادن مجلس، آقاي مهندس احمد پورفلاح، مديرعامل شركت سكوايران، خانم دكتر رحيمي نيك عضو هيأت علمي دانشگاه آزاد، خانم مهندس مصدقي به نمايندگي از آقاي مهندس شفيعي از معاونت سازمان صنايع كوچك و خانم مهندس هما كمالي مديرعامل شركت ايران نيرو برگزار شد.

در خاتمه نيز ضمن تقدير از كليه كارآفرينان معرفي شده در همايش و صاحبان مقالات و اعضاي پانل و كميته هاي علمي و اجرايي و نيز مشاركت كنندگان در برگزاري همايش، لوح‌هاي تقدير و يادمان هاي همايش توسط خانم مهندس لعيا رؤيايي دبير همايش، خانم آفاق سالاري كارآفرين نمونه سال ۸۶ و آقاي مهندس پورفلاح به ايشان اهدا شد. لازم به ذكر است شركت كنندگان در اين همايش حدود۳۰۰ نفر بودند كه براي حدود ۱۲۰نفر از آنان كه براي شركت در همايش ثبت نام كرده بودند، گواهي شركت با امضاي دبير همايش و رئيس دانشكده كارآفريني دانشگاه تهران صادر شده بود. تعداد شركت كنندگان شهرستاني و دانشجويان و نوكارآفرينان در اين همايش قابل توجه بود. همچنين مديران بخش‌هاي مرتبط اقتصادي و صنعتي و شهرداري تهران، اساتيد دانشگاه‌ها و كارآفرينان از سراسر كشور.

سمینار زنان کارآفرین در روز پنجشنبه اول آذر ماه سال جاری با همکاری مرکز کارآفرینی داشگاه یزد و انجمن زنان مدير کارآفرین از ساعت ۹ تا ۱۳ در محل سالن کنفرانس مجتمع علوم برگزار شد.

در ابتدا،پس از تلاوت آیاتی از کلام الله مجید و پخش سرود ملی جمهوری اسلامی ایران ،آقای دکتر صراف -رییس مرکز ارتباط با صنعت و کارآفرینی- ضمن تبریک میلاد سعید امام هشتم حضرت علی بن موسی الرضا (ع) و خوشامدگویی به میهمانان ، مدعوین و مسئولین و دانشجویان ، با اشاره به مفهوم کارآفرینی و معیارهای مورد نظر برای یک فرد کارآفرین درباره تاریخچه کارآفرینی در دیگر کشورها و ایران اظهار داشت: موضوع کارآفرینی از سال ۱۹۷۰ در کشور آمریکا مورد توجه قرار گرفت و تا سال ۱۹۸۰ در اکثر کشورهای پیشرفته مانند آلمان ،ژاپن ،انگلستان و … بدان پرداخته شد.

کارآفرینی در ایران از سال ۱۳۷۹ مورد توجه جدی قرار گرفت و از همان سال ، وزارت علوم طرحی را با عنوان طرح توسعه کارآفرینی در دانشگاهها یا طرح “کاراد” در دانشگاه های کشور اجرا کرده است .
رییس مرکز کارآفرینی با اشاره به وظایف مراکز کارآفرینی در دانشگاه ها گفت :از سال ۸۴ تاکنون، مرکز کارآفرینی دانشگاه یزد به منظور افزایش کارآمدی و اشاعه فرهنگ و دانش کارآفرینی در بین دانشجویان واعضای هیات علمی دانشگاه فعالیت های مختلفی را انجام داده است که از آن جمله تشکیل ۲۲ هسته کارآفرینی در دانشکده ها وگروه های آموزشی مستقل در دانشگاه است.تمامی فعالیت های علمی مانند اردو های علمی ،برگزاری سخنرانی های علمی،کارگاهها و کلاس های آموزشی ،عضویت در کنفرانس های علمی تخصصی و مسابقات علمی و … ،از طریق این مرکز صورت می گیرد. همچنین تاکنون ۴ شرکت و ۶ تیم پس از پذیرش و احراز شرایط لازم، در مرکز رشد واحدهای فناوری دانشگاه مستقر و از امکانات لازم بهره مند شده اند.ایشان ضمن ارائه گزارشی از فعالیت های مرکز در بخش های آموزشی،پژوهشی،ترویجی و مرکز رشد واحد های فناوری و با آرزوی توفیق روزافزون دانشجویان در عرصه کارآفرینی از حضور میهمانان در جلسه قدردانی کرد.
آنگاه خانم محتشمی پور- مدیر انجمن زنان مدیر کارآفرین – با تشکر از مسئولین دانشگاه یزد برای همکاری آنان در برگزاری سمینار،گزارشی از فعالیت های این انجمن و چگونگی عضوپذيری آن و خدماتی که ارائه می دهد، بيان کرد و استفاده از امکانات آن ارائه کردوی با اشاره به مشکلات موجود برای کارآفرینان بویژه کارآفرینان زن در جامعه ، راهکارهایی را برای رفع آن مطرح کرد و از دانشجویان کارآفرین به خصوص دانشجویان دختر خواست که با صبر و بردباری و اعتماد به نفس و نيز بهره مندی از تجربيات ارزنده زنان کارآفرين بر مشکلات موجود غلبه کنند.
سپس خانم صابراز کارآفرینان موفق ،مقاله ای را با عنوان کارآفرینی زنان و فرصت های پیش رو ارائه کردند که مورد توجه حضار قرار گرفت، رئيس هيأت مديره انجمن در اين مقاله با اشاره به ضرورت ترويج و توسعه کارآفرينی در جامعه زنان بويژه دختران فارغ‌التحصيل دانشگاهی اظهار داشت که استان يزد بعنوان دومين استان معدنی ايران با برخورداری از قابليت‌های عديده صنعتی و معدنی و نيز صنايع دستی و گردشگری فرصت‌های جديدی را پيش روی زنان فارغ التحصيل دانشگاهی برای ورود به عرصه کارآفرينی و کسب و کار قرار داده است ودر پایان به پرسش های دانشجویان پاسخ دادند.
میزگرد مطالعات موردی و پرسش و پاسخ از جمله برنامه های پایانی این سمینار با بود که با حضور سه تن از کارآفرینان موفق تشکیل گردید و آنان پس از ارائه گزارشی درباره فعالیت های خود به سوال های دانشجویان و دیگر حضار در جلسه پاسخ گفتند.
شایان ذکر است که برنامه ها و موضوعات مطرح در این سمینار با استقبال حضار مواجه گردید.