همایش توسعه کارآفرینی زنان در ایران (تهران_۱۳۹۵)
توسعه کارآفرینی زنان در ایران با بهره گیری از تجارب انجمن زنان کارآفرین
انجمن زنان کارآفرین با اتکا به ۱۲ سال تجربه در زمینه ترویج و توسعه کارآفرینی زنان به ویژه تقویت الگوی نقش کارآفرینان، سیزدهمین همایش سالانه خود را به توسعه کارآفرینی زنان در ایران با تأکید بر اکوسیستم کارآفرینی، اختصاص داده است. به این منظور انجمن فرصت ها و چالش ها و راهکارها را در ۵ حوزه محیط زیست، صنعت و تجارت، فناوری اطلاعات و ارتباطات، صنایع دستی و گردشگری و کارآفرینی اجتماعی به اتفاق زنان صاحب کسب و کار و کارآفرین و مسئولین مرتبط در حوزه مورد بررسی قرار داد.
نشست های تخصصی گروه های پنج گانه فوق نشان داد که موقعیت و فضای کسب و کار و کارآفرینی به ویژه در جامعه زنان از جنبه های مختلف زیرساختی، قانونی، مدیریتی خاصه فرهنگ، دغدغه های جدی وجود دارد. در این مسیر انجمن به عنوان یک نهاد مدنی و بنابر مسئولیت اجتماعی خود عزم آن کرده که نقش مؤثرتری در بهبود شرایط پرچالش کارآفرینی زنان داشته باشد. از این رو موارد زیر را به عنوان مطالبات اصلی زنان کارآفرین و وضعیت کسب کار اعلام می دارد:
۱- در فضای اکوسیستمی کارآفرینی زنان، “فرهنگ” به مثابه یک نهاد غیررسمی، مهم ترین عامل اثرگذار بر فرایند کارآفرینی است و زنان برای ورود به عرصه کسب و کار و تاب آوری در شرایط متلاطم اقتصادی بیشتر از هر قلمرویی با چالش های جدی در عرصه فرهنگی مواجه هستند. علاوه بر زیرساخت های ضروری برای این امر، رسانه ملی نقشی بسیار مؤثر در زیست فرهنگی جامعه دارد. از این نظر لازم است رویکرد محدودنگرانه تصویری خود را تغییر داده موضوع کارآفرینی زنان را به عنوان عامل مهم در باورهای اجتماعی و نیز باور مسئولین و کارگزاران اشاعه و تعمیق دهد. تقویت الگوهای نقش و تلاش برای برجسته نمودن مصادیق آن درمیان زنان از دیگر راهکارهای مؤثر فرهنگی است. ترویج این نگاه به کارشناسانی عالم و مدیرانی فهیم و دغدغه مند و توانا در سازمان رسانه ملی نیازمند است.
۲- اشاعه فرهنگ کارآفرینی زنان و برنامه ریزی و سیاست گذاری در این باره نیازمند مدیرانی است که علاوه بر واجد بودن صلاحیت و شایستگی به مسائل حوزه زنان از نزدیک واقف باشند، ازاین نظر در گام نخست به ضرورت با تأکید بر شایستگی های علمی واجرایی سهم حداقل ۳۰% مدیریت ارشد کلیه نهادهای دولتی و عمومی اعم از وزارت، معاونت و مدیرکلی برای زنان پیشنهاد می شود.
۳- موقعیت اجتماعی و اقتصادی جامعه نشان از آن دارد که اعتماد عمومی در سطح جامعه خدشه دار شده است. وجود این بی اعتمادی به سهم خود در تحلیل شاخص های فرهنگی اثرگذار است. در این میان وجود نهادهای مدنی فرصتی است برای این که بحران بی اعتمادی اجتماعی بیش از این افزایش نیابد. نهادهای مدنی همچون انجمن زنان کارآفرین قابلیت هایی دارند که باید در فضایی امن به وظایف خود بپردازند. از این نظر لازم است سازمانهای مردم نهاد مرتبط با این حوزه قابلیت های خود را صرفا در جهت تحقق مأموریت خود صرف کنند و سایه نگاه سیاسی – امنیتی از سر این سازمان ها برداشته شود.
۴- سیاست گذاری برای بهبود محیط کسب و کار و کارآفرینی، خاصه در جامعه زنان نیازمند سازمانی واحد است تا به جد از پراکندگی سلایق و عقاید شخصی کاسته شود و یک پارچگی در فرآیند تصمیم سازی و تصمیم گیری به وجود آید. از این نظر ضرورت دارد نمایندگان بخش خصوصی و تشکل های مرتبط کارآفرینی زنان در این سازمان دارای رأی باشند.
۵- زیرساخت اطلاعاتی ابزاری حیاتی در تحلیل های محیط کارآفرینی و اتخاذ تصمیم در این باره است. بهره مندی از ظرفیت های زنان کارآفرین و صاحب کسب و کار و کمک به ایجاد شبکه ارتباطی بین آنان نیازمند ایجاد پرتال اطلاعاتی زنان کارآفرین است که این امر مهم باید توسط دولت مورد توجه قرار گرفته برای آن تأمین اعتبار شود.